SUFİ SAJA

Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem´e yanmaz mı

Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmare sanmaz mı

ruzi şeb yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyanır kamu efkarım gara bahtım uyanmaz mı

Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Gâmım pünhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı

ben olmuşum sana mâil sen ettin aklımı zâil
Bana ta´n eyleyen gâfil seni görse utanmaz mı

Fuzûlî rind-i şeydâdır herhali halka rüsvâdır
gelin görün ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı.

Fuzuli