SUFİ SAJA

Bence hayattaki mutluluğumuz düşüncelerimizin yapısıyla birebir doğru orantılıdır. Kafamızın içinde bin bir tilkinin dolaşmasına izin verirsek, bağımlı kalırsak, takılırsak olup olmadık şeylere ne de kaygılı ve mutsuz oluruz düşünsenize. Hepimiz yaparız bunu yaşantımızda en az bir kere bile olsa sonuna kadar cehenneme dönüştürürüz hayatımızı. Daha yapmaya başlamadıklarımız için bile günler öncesinden endişelenmeye başlarız, başladıklarımız içinse bitiremem korkusu sarar içimizi. Oysa kıymetli zaman akıp gider biz kötü düşünürken. Farkına varıp endişeyle geçirdiğimiz günlerimizi özür dileyerek geri isteyebilir miyiz?. ..

Düşüncelerimiz neyse hayatımız da odur. Çoğu zaman mutluluğumuzu kafamızdaki endişeler mutsuzluğa çevirir. İşte bu noktada hemen durup mutlu ve huzurlu bir hayat istiyorsak eğer düşüncelerimizi değiştirmeliyiz diye düşünüyorum. Her şeyi akışına, doğasına bırakmalıyız. Zaten dünya üzerinde her şey olması gerektiği gibi olmuyor mu?

Bende zaman zaman düşerim bu gaflete. Olmadık şeyleri dert eder, değmeyecek şeyler için üzülürüm. Ta ki olay yaşanıp bitinceye, aslında düşündüğüm kadar zor olmadığını, boşuna dert ettiğimi anlayana kadar. Her seferinde kızarım kendime. Ama yine hayatla mücadele ederim işte. Direnirim zorlarım kafamı, yüreğimi, bütün bedenimi yorarım boş yere.
Söylenişte kolay ama uygulaması biraz daha emek ister -güzel düşünce-nin. Olumlu düşünüp yaşamanın gücünü ise gerçekten sonuçlarını görünce anlarım.

Sonuç olarak kötü ve olumsuz düşüncelerin kontrolü altına giriyorsak eğer, bu o düşüncelerle meşgul olduğumuz içindir. “Hayatı yaşamanın iki yolu vardır” demiş Albert Einstein “biri hiçbir şeyin mucize olmadığını düşünmek, diğeri; her şeyin bir mucize olduğunu düşünmek”

Bırakalım her şey olması gerektiği gibi olsun. Yargılamayalım, sorgulamayalım. Güzel düşünelim her şey çok güzel olsun. Unutmayalım ki ”felek işler, ahmaklar çabalar”
Güzellikle…...