SUFİ SAJA

Karanlıktakiler; sağırdır, dilsizdir, kördür.
Karanlıktan aydınlığa çıkarılanlar var ya, işte onlar ne yaptığını bilen, yalan dünyanın cıngılına, aldatmacasına kanmayan, yönünü yordamını ayırt edebilenler!
Kuran’ın Fatır suresi 19–20–21.Ayetleri;
“Körle gören bir olmaz.
Karanlıklarla ışık da bir olmaz.
Gölge ile sıcaklık ta aynı değildir.”Der.
Nasıl körle gören bir olabilir? Düşünün: Yaptığınız işin nasıl başlayıp sonucunun nereye varacağını bilmiyorsanız, aklınızı teftişe alamıyorsanız, sonra pişman oluyorsanız karanlıklar içinde değil misiniz? Nefis insanı her zaman karanlıklara ve körlüğe mahkûm eder.
Çevrecilerin daniskası olduğunu, tüyü bitmemiş bir yetimin hakkını yedirmediğini sanan bir zihniyet, Antalya Zırlan kaya’da bir şirkete nasıl verdiği belli olmayan “taş ocağı ruhsatı” için yanan ormanlarının yanı sıra kesilmek istenen ağaçlara kendilerini zincirleyen köylüleri mahkûm eden zihniyet, baltanın ucunda kendini göremiyorsa kör karanlıklarda değil midir sizce?
O kandilin ışığı; karanlıkları aydınlığa çıkaracak bir gün.Güneş Samsun'dan doğacak.
Aydınlık ve ışık; karanlık örtüsünü sırtından sıyırıp attığında gözler görecek.Kuran 113.sure Felak'la bitirmek istiyorum bugünkü yazımı:
"Yarılan karanlıktan çıkan sabahın rabbine/yarılışlardan fışkıran oluşun Rabbine sığınırım.Yarattıklarının şerrinden, çöktüğü zaman karanlığın/gelip çattığı zaman göz perdelenmesinin/tutulduğu zaman ayın/battığı zaman güneşin/taştığı zaman şehvetin/soktuğu zaman yılanın/ümit kırdığı zaman musibetin şerrinden.Düğümlere üfleyip tüküren üfürükçülerin şerrinden.Kıskandığı zaman hasetçinin şerrinden."Sana sığınırız Rabbim.