SUFİ SAJA

Efendim,” yargısızlık ve beklentisizlik” gömleğini giymek zor zanaat.
Kimseyi yargılamayacaksın, hükmetmeyeceksin kimseye ve kimseden bir şey beklemeyeceksin, gelecekten bile. Akışın içinde”başına ne gelirse HAK’tandır”deyip, derdin içinde dermanı arayıp bulacaksın. Tasavvufta yol zor ve engebeli kıldan ince. Muhabbetin bile var bir adabı bedeli. Muhabbet ayrı şey, sohbet, konuşma, geyik, laga-luga ayrı.
Muhabbetse konu AŞK doğmalı her sözden, tohum atılıp gönül toprağına, düşüne düşüne konuşulmalı. Kinaye, alay,.

dedikodusuz yapılan muhabbette; ne yâre, ne ağyara dokundurulmamalı sözler, kelimeler ince elenip sık dokunmalı nakış misali. Yeşermeli fidanlar, bağlar üzümlerini vermeli, değersiz görünen madenlerimiz inceden altın olmalı.
Muhabbetten; Muhammet olmalı hâsıl
Muhammetsiz, muhabbetten ne hâsıl?
Eğer lagalugayla doluysa konuşma; köpoğlu salatası çıkar ortaya. Ben bunları derken bile “beklentim yok ki” diyemem ki. Ama beklentim var ama aşktan yana. Neye mensupsa kişi mensubu olduğu, mizacı olanı arar durur belki. Meyleder gönlü, eğilir sevgilinin cemali nuruna doğru. Leke kabul etmez “yargısızlık gömleği.”Sıçradı mı yöneldi mi sorular, susamaz susturamazsan dilini, vay sana artık delinir gömlek üşütürsün bedeni…Terazinin ağır geldi mi bir kefesi bozuldu denge ağır gelir kötülük perisi.
Hani, sendin gördüğün her şey? Herşeyin yansımasıydın ya sen. O sana yansıyan da o TEK’in kendisi değil miydi zaten.
Alay eden kim seninle, alay edilen kim?
Sen çık aradan
Görünsün yaradan.....