Her olayın ve her kişinin bir görünen bir de görünmeyen karanlık yanı vardır.Esas olan: Karanlıkta kalan yana ışık tutmak, işin sırrını beden gözleri ile değil de gönül gözleriyle görüp anlamaya çalışmaktır. İçi dışı bir olan ne vardır ki?
Bademin dışı sert içi ise yenebilir lezzette ve insan için değerli bir besindir. Narın dışı çok sert olmasa da saklar içinde ilahi bir düzende dizilmiş birbirinden sekizli zarlarla ya da sınırla ayrılmış ya da birleşmiş binlerce taneciği. Eriğin ise içi sert dışı yenebilir özelliktedir. Kimi meyvenin dışını, işe yaramaz diye çıkarır atarız, kiminin içini… İçini göstermeyen, sır gibi saklayan perdeli,
önyargılarımızın değerlendirişinde şekillenen ve yargıya varılan şeylere peki ne demeli? Manavlar nasıl ki elmaları patlıcanı bazı sebzelerini ellerindeki kararmış bezleriyle parlatıp, raflarına yerleştirip gözümüze hoş göstermeye çalışıyorsa; bizler de, bizleri çeşitli malzemelerle içimizin dışını cilalayıp boyayıp giyindirip gözlerden gönüllere iz bırakmak için çabalıyoruz belki. Belki de kendi güvenimizi oluşturma adına özen gösteriyoruz dış görünümümüze. Şişenin rengi içindekinin rengini nasıl başka gösterebiliyorsa; biz de içimizi, dışımıza sarmaladığımız nesnelerle örterken kendimizi (aynı bir sihirbaz gibi) başka başka göstermeye muktedir olabiliyoruz.
Zamanın birinde 3 derviş evlerinden eşlerinden ayrılıp ÖZlerini içlerini bulmak için yollara düşmüşler. BİZi bulmakmış amaçları. Günlerce gecelerce yürümüşler yıllar geçip evlerine döndüklerinde eşlerine sormuşlar;
“-BİZ, biz miyiz?” diye. Eşleri,
“-vayyy, sakalları var bunların!!!”deyince bizimkiler:
“- Biz, biz değiliz demek ki” deyip yine yollara koyulmuşlar.Yine yıllarca dere tepe düz gidip geri dönüp eşlerine sorduklarında, eşleri:
“- vışş, bunların çarıklarının altları üstleri yırtık!” deyince yine yollara vurmuşlar kendilerini.Özlerini bulmaya.Özü bulmanın ”içlerine seyahat “olduğunu söylememiş hiç kimse onlara.Nereden bilebilirlerdi ki Bizi onlara gösterecek olanın ne çarık, ne saç ne sakal olduğunu?
Gözün gördüğünle sırrın gizemin özün bulunamayacağının ispatını bir de Nasrettin hocadan dinlemeli. Adamın biri hırsızlıkla suçlanır, delil yoktur ama hoca o zatın böyle bir şey yapmayacağını özünden bilir, şahitlik eder. Kadı;
”-Gözünle gördün mü be adam? “der. Hoca;
“Gözümle değil, özümle gördüm” diye yanıt verir. Kadı hocayı makamından kovar. Hoca tam kapıdan çıkarken sesli bir şekilde osurur. Kadı sinirden bas bas bağırıp,
"Sen ne yaptın be adam?" der. Hoca:
"-Hiç" diye cevap verince kadı,
“-Osurdun ya, ayıp değil mi?” der. Hocamız:
”-Gözünle gördün mü be adam? Diye cevabını yapıştırır.
Hak hepimize Özün gözleriyle Özü görmemizi nasip etsin, inşallah. Sevgilerimle.
29 Nisan 2009 Çarşamba
BİZ, BİZ MİYİZ? BİZ, BİZ DEĞİLMİYİZ?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
21 yorum:
amin caanım Sufim..hepimiz O'ndan geldik,giydik beden elbiselerimizi.Elbiselerimiz kirli olabilir, lekeli olabilir, ayipli olabilir, elimiz kanli olabilir, bicakli olabilir, yada temiz, püripakızdır elbiselerimizle, elimizde gül olabilir,yok ÖZde hiç farkimiz,O'nun evladıyız,ışığımızı,gucumuzu O'ndan alırız,çok masumuz çook...kendimizi böyle görebildigimiz ölçüde, başkalarını da görebilmek nasip olacak bigün...
Güzel örnekler.
yazıların düşündürüyor böylee bakıp kalıyorum monitöre.
çok doğru özümüzü bulanlardan oluruz inşallah
:'( İÇİMDE BİTMEK BİLMEYEN Bİ ACI VAR.BU YAZIDA CUK OTURDU ANNEM...
SEVGİLERİMLE;
Hem gözümüzle hem de gönlümüzle bakabilmeyi öğrenme dileğiyle...
Sevgiler...
Amiiiin ablacim:))
Sevgili Düş;Özleri ÖZün gözleriyle görebilmenin yanında bu beden gözüyle de görebilmek ve zaman zaman gel-gitlerin girdabında bunalmamak dileğim.
Sevgili efsa;Yunus'un dediği gibi" ete kemiğe bürünen ÖZün kendisi"
Sevgili kubra zeynep kara;Ne az düşünürsünüz diyor Kuranda.Düşünüp gerçekleri ve hakkın varlığını bilmemizin zamanı geldi galiba.Formül kolay da "her nereye bakarsak hakkın varlığı orada"Sadece hayata geçirmemiz zor oluyor galiba.
Sevgili ayışığım;İnan ki içimizdeki bu sancılar bence iyiye alamet.Zaten ezelden ebede hep var olan HAKkın doğumu yakın.Farkındalık sancıları çekiliyor.
Sevgili Aysema;Yaratılmışı sevebilmek yaratandan ötürü, en zor sınavımız bu galiba.
Sevgili belginim;BİZ bizmiyiz?Yoksa O mu?
Öz,öz,öz.
Her varlıkta onu bulmamıza işaret öz.
Özümüzle baktıgımızda hiç yanılmadıgımızı gördüğümüz öz.
İçgörü oluşturma diyorlar şimdilerde
kim ne derse desin içinde Hakkı bulabilenlerden kendinde kendini gerçekleştirebilenlerden olabilmek ümidiyle.
Muhammedi muhabbetle kalalım inşallah.
Amin ama o gözler kapanalı çok olmadı mı yada bakmakla görmek arasında ki o ince ayrıntıyı göz ardı edeli çok olmadı mı insanlar artık sadece dışla ilgileniyor için artık pek bi önemi kalmadı sanki yada benmi karamsar düşünüyorum bilemedim ...
bugunlerde öz'le iç sesle aklını bozan bana çok ıyı geldı bu yazı:)amin diyorum...
Sevgili fethiparisa;Bugünler ÖZ e yönelme günleri olsa gerek.Geç bile kalındı diyemiyorum, çünkü güneş vakti-zamanı gelmeden doğmuyor işte."Muhabbetten Muhammed olur hasıl, Muhammed'siz muhabbetten ne hasıl?" diyorum ben de.Sevgilerimle güzel dost.
Sevgili ateşböceğim;O kadar umutsuz olma canım.Bu fırtınalar, çalkantılar, kararan günler ve yürekler aydınlık günlerin ve gerçeğin bilinçli farkındalığına ulaşacağımızın habercisi.Kucaklıyorum seni.
Sevgili primarimam;İçsesle ÖZle kafayı bozanlar yakında HAKKI bulacaklar emin ol.Yoksa Kuran'da Allah "ne az düşünürsünüz" demezdi.Düşüne düşüne bulacağız gerçeği.
Ben yaklaşık 1 senedir insanlardaki, özellikle kadınlardaki "Öz"ü daha bir görmeye başladım sanki. Ege bakış açımı değiştirdi sanırım. Yanlız bir kişi varki onun "Öz" ünü iyi anlasamda kabul etmekte zorlanıyorum. Bu günlerde onunla uğraşıyorum.Hayatımdaki en önemli kişilerin başında olan bu kişiyi sende çok iyi tanıyorsun;)Kendimi mi değiştireyim, onu öyle mi kabul edeyim? Karışık bir durum değil mi:)Aslında o "öz"ümün "öz"ü biliyorum. Ve bu ne olursa olsun bana güç veriyor, işimi kolaylaştırıyor...
Seviyorum sizi:)
İlaç gibi geldi ilaç.Allah gönül gözümüzü kapatmasın.Bir kez daha teşekkürler
Sevgili ela;Onu değiştiremeyeceğine göre, kendi gönlüne sevgi ekle canım. O kalıptan görünen de o, işte ne yaparsın.Demek kolay da, o ve onun gibilerin görevleri zor Allah selamet versin.Sevgilerimle.
Sevgili anne iş'te;Sevgiliye bakan gözlerle bakabilse bu gözlerimiz herşey hallolacak galiba.Sevgilerimle.
sözde değil
gözde hiç değil
öz'de saklı aslında
bütün bir hayat...
yüreğine sağlık sufi'm bu güzel hikayeleri bizlere sunduğun için...
Öze yolculuk arzum kadar azmim de olsa keşke. Eskiden daha iyiydim sanki, çok düştüm dışa bu sıralar, rotayı içe döndürebilsem ne ala... Her attığım adımda, davranışta O'nu düşünüyorum ama artık sadece düşünmek sıradan gelmeye başladı, icraat lazım. Hep alış değil veriş te lazım...İşte bunları düşündüm okurken, suçlu hissettim bir de kendimi...
Sevgili beenmayam,Kuran'da, siz istemeden dilinizden isteyen benim diyor Allah."Yaprak kıpırdamaz emirsiz" diyor.Onun için Öze dört gözle yönelmemiz, benlik duvarlarını yıkmamız gerek herhalde.
Sevgili sesiber;"Elim işte gözüm oynaşta "dermiş ermişin biri.Bir gözümüzle dünyaya, öbür gözümüzle ÖZe nazar etmeliyiz.Her an hakkın varlığının insanda olduğunu düşünüp çeki düzen vermeliyiz galiba kendimize.
İnşaallah BEN yok olurda O kalır sadece. Hem bedenimde hemde mensub olduğum bedende.
Güzel bir yazı olmuş. Fakat artık öyle yoruluyorki insan, özü araştıracak anlayacak dermanı kalmıyor bir yerden sonra. Ben öyle özleri ortaya çıkarmaya çalıştımki çoğu yordu beni, onları var etmeye çalışırken beni yok ettiler. Özü iyi sandıklarımda yanıldım bazen..genelde mevlananın dediği gibi küp içindekini sızdırıyor...
Sevgili ufuk çizgisi;
Mevlana'nın "küp; içindekini sızdırır"sözü ile ne güzel ifade etmişsin yazıdaki ÖZün özünü.Zanlarımızdan arınıp saf adem olma yolunda sevgiyle ilerlemek dileklerimle.
AMİİİİİİİİN....
ÜZERİNDEKİ TÜM KATMANLARI SOYUNCA İNSAN; CİNSİYET,IRK, DİL, MEVKİ, DİN,DEĞER YARGILARI..VS... KALAN NE İSE İŞTE O, DİĞER İNSAN DEDİĞİNLE AYNI. SOĞAN GİBİ KATMAN KATMAN SARIYORUZ ÖZÜMÜZÜ... OYSA HEPİMİZDE VAR O SOĞAN CÜCÜĞÜ....:))
sevgilerimle...
Yorum Gönder