KİM DEMİŞ DEVLERİN SOYU YOK OLDU DİYE? - SUFİ SAJA

.

"Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur."Kemal ATATÜRK .

1 Temmuz 2009 Çarşamba

KİM DEMİŞ DEVLERİN SOYU YOK OLDU DİYE?


Dünyanın toprağını ölçüp biçip bir parça kopardım; ağaçları bitkileri hayvanları evleri yollarıyla birlikte. Mutluluk vaat ettim, tüm canlılarına. Toprak harita gibi avuçlarımda, ağaçların konuşmaları kulaklarımda, insanların koşturmaları, hissettikleri, deprem gibi sarsıntı, topraklarıyla birlikte evlerinin bir bilinmeze yol alışı gibi. Oysa “en GÜZELİ bağışlamaktı” onlara benim amacım. En huzurlu, ala-veresiz, kavgasız bir yaşam sunmaktı. Savaşların olmadığı, kurtarılmış bölgeyi yaratmaktı ön sebebim. Ben KİM miydim? Kimse, adım sanım yok benim… Bir hayal kurdum sadece işte. Bana insanlar, devler ülkesinden gelen Dev diyorlar. Devasa biri gibi görüyorlar beni. Kendime onların gözünden bakıyorum şimdi ve böyle görüyorum işte kendimi.
Geçtiğimiz Pazar günü 4 yaşındaki torunum karıncaları gözlemliyordu.
Kedinin mamasından parçalar koparıp ordular gibi bir sağa bir sola yük taşırlarken “Eren, seni dev gibi görüyorlar” demiştim. Gözleri önce parlayıp sonra şefkat ve merhamete dönüşmüştü gözündeki parıltılar. Sarı tişörtlü KOCA dev, Betona su dökmüştü “bak bu okyanus onlar için” dedim. Yine uzun uzun düşünüp yerdeki suları ayaklarıyla kurutmaya çalışmıştı. Okyanus ötesi panik içinde bir sağa bir sola giden karıncayı bir kâğıt parçasıyla kurtarmış diğer arkadaşlarının yanına koymuşken, plastik su şişesine giren karıncayı çıkartmak için uzun bir zaman harcamıştık her nasılsa. İşte benim de birçok canlı için bir dev olduğum aklıma o zaman gelmişti. Yaşamlarımız bir masaldı ya! Aslında vardık ama yoktuk ya! Bizden küçük ve çaresiz tüm canlılar için biz masallar ülkesinin devleriydik ya. Sinip gözlerini gözlerimize dikip ne ile karşılaşacaklarının bilinmezinde tir tir titriyorlardı ya. Devasa hayvanlar ve dinozorların mamutların yok olduğu bu âlemde kim demiş devlerin de soyu yok oldu diye? Bizler varız ya!

8 yorum:

beenmaya dedi ki...

kimimizin yüreği cüssesinden daha büyük, kocaman. kimisininki ise öyle küçük ki belki de bu yüzden çoğu zaman zarar ziyan...

çok güzel bir yazıydı bu tek seferlik değil sık sık okunmalı...

Belgin dedi ki...

Ablacim, dogru bizler variz ya, nekadar cok cabuk unutuyoruz bunu, bizdende gücsüzler, kücükler ve zayiflarin oldugunu.
Cok güzel bir yaziydi, dev yüregine saglik.
Kucak dolusu sevgiler, öpücükler gönderdim hepinize:))

sessiz balik dedi ki...

merhaba
bana yorum bırakışınız buraya gelişimi sağladı
önceleri de gelmiştim ama sessiz sedasız malum ben sessiz bir balığım.

doğadaki diğer canlıların gözünde insanlar nasıldır acaba diye merak etmişliğim çoktur.

bir gün parkta kuşlara mısır tanesi yedirmeye çalışıyorduk , babası daha doğmamış bebeğimize seslendi" sizin iletişim metodları ile kuşları buraya çağır da mısır yesinler" diye , gelen serçelerin çokluğu bizi çok şaşırtmıştı.

etki alanı dedi ki...

Çocukluğumdaki düşüncelerimi yazmışsın...
Güliver'in maceralarını okurdum o dönemler ve karıca gibi hayvanların Güliver'i gibi görürdüm kendimi ve öyküler yazardım...Eğer saklamış olsaydım o öyküleri,çocuk dilinden hikayeler adı altında yayınlayabilirdim...
Beni geçmişe götürdü bu hikayen...
Herzaman ki gibi aklımı başımdan aldı seçtiğin konu...
TüTü

Primarima dedi ki...

Teşekkürler...sabahları okumazsam sizi gunum rahat geçmez gıbı gelıyor bana resmen:)

TTK (Tuyu) dedi ki...

Sufi;
ben hala 'devler ülkesinde bücürüm' her nasılsa :)
Ve böyle kalmak istiyorum :)

sufi dedi ki...

Sevgili beenmaya;
Yüreği cüssesinden yüce
bilmez, gider gündüz gece
bir gün olur minik karınca
bir gün dost devlerle kendince
Sevgili Belgin;
Herşeyle herşey olabildiğimizde
her gözden bakan biz olacağız
toparlanıp düzeltip fikrimizi
O eşsiz okyanusa yelken açacağız...
Sevgili sessiz balık;
Sessiz sedasız sessiz balıksa adın
Sende sana ses verenden sırrı aldın
Konuşmadan da gönlün bir dili var
Bak serçeleri başına toplamayı başardın.

sufi dedi ki...

Sevgili etki alanı;
Ne zaman çocuktuk öğretmişlerdi sevgiyi.
Ne zaman büyüdük unuttuk olması gereken herşeyi.
Sevgili prima rima;
Çocukluğunun masallarını hiç kapatmamış olan sen,
Bizler senden öğreniyoruz hayallere dalmayı
Sevgili ((¯¨¤» TU¥U «¤¨¯))
Devler ülkesinde kalmış İzmir'imin güzel kızı:
Sen buralarda büyüksün, varsın oralarda bücür hisset kendini.