Onlar üç Çinli mistikmiş. Adlarını bilen yokmuş ama "Üç Gülenler" diye tanınırlarmış. Gülmekten öte hiçbir şey yapmazlarmış. Kent kent dolaşıp çarşıda pazarda gülerlermiş. Gülmek bulaşıcı tabii... Ve bu üç insan güzel insanlarmış. Onların geçtiği yerler az sonra kahkahalar ile dolarmış. Onlar Çin'i baştanbaşa dolaşıp mutsuz, kırgın, kızgın, bıkkın insanları güldürmüşler.
İçlerinden biri, günün birinde ölmüş.
Eyvah! Demişler tanıyanlar Gülmeleri kesilecek, artık ağlarlar diye düşünmüşler, diğer ikisi için.
Oysa onlar gene gülmelerini sürdürmüşler ve ölmüş arkadaşlarını neşeli bir törenle kutsamışlar. Bunu şaşkın gözlerle izleyen halka ise şunları söylemişler. “Üçümüz yaşarken iddiaya tutuşmuştuk, hangimiz önce ölecek diye. Yaşam boyu birlikte güldüğümüz arkadaşımız adına en güzel tören, gene gülmektir. Son yolculuğunda onu bundan mahrum bırakamayız. Bir bakıma ona ihanet olurdu gülmeyi sürdürmemek. Çünkü hayatta hiçbir şey ölmez. Ölüm düşüncesini yenmek ise sadece gülmek ile olur.” demişler.
Kent halkı ölüyü yıkamaya kalkıştığında ise engel olmuşlar. "Vasiyetinde onu yıkamadan, üstündekileri değiştirmeden yakmamızı" istemişti. "Dediklerini yerine getireceğiz." Diye dayatmışlar.
Ve ölü yıkanırken son şakasını esirgememiş. Ceplerine ölmeden önce doldurduğu çatapatlar, patlayıp saçılmaya başlamış. Ve cenazedeki herkes kahkahalarla gülmüş. Onlar gülerken, yarım akıllı iki arkadaş dans ediyormuş. Halk da çılgınca dans etmeye başlamış. Sanki bir ölümü değil, bir doğuşu kutluyorlarmışçasına.
resim :
15 Ağustos 2009 Cumartesi
MİSTİK ÜÇ GÜLENLER
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
13 yorum:
Tek bildiğim şey var gercekden gulmek bulaşıcı birşey:)fakat ölümü gülerek karşılamak çook zor...
Not:Sufim bir mail yolladım ama gördunmu acaba ...bakar ve geri dönersen cok mutlu olurum:)
yarim akilli demissin ya :) gulmeye o yol aciyor sanirim. Yoksa akli tam olunca simdi ne derler, buna gulunur mu gibi gereksiz sorular silsilesi ile bogusmaktan gulecek dermani kalmiyor insanin.
Hindistan'da kahkaha retreat'leri vardi. Biri gulmeye gorsun, muhtesem birsey surekli guluyorsun ve zaman gectikce daha da cok guluyorsun :)
Bir yarım akıllı da benim zannederim. : )
Pek çok şeyi tebessümle karşılayabiliyorum ya da gülebiliyorum tüm zorluklara rağmen, şükür...
Sevgiler...
gerçekten bebekler gibi göbeği hoplata hoplata gülmek nasılda rahatlatır, gülerken düşünmem hiç, sadece o an vardır , gülerken ve nefes alırken anda ruhun mutluluğu yansır,dışardan degil en içerden:)
Sevgili Sufi,
Ülke olarak böyle üç kişiye ne kadar ihtiyacımız var!!!
Sevgili can dostlarımız;
Varsın yarım akıllı olalım, bu sıralar gülmeye hepimizin çok ihtiyacı var.Bizler güldükçe tüm evrene mutluluk enerjisi yayılsın inşaallah sevgilerimizle.
Hangi duyguyu nerede yaşayacağımızı bilemiyoruz biz, en büyük sorunumuz bu bence.Mutluluklarımızdan korkuyoruz.Aman çok gülmeyim ağlarım psikolojisi var biraz :)
Oysa ağlaman gereken yerde ağlamayı,gülmen gereken yerdede gülmeyi becerebildiğimiz sürece sorun yok.Hayatın ta kendisi oluyor o zaman işte.
Biri öldüğünde gülebilmek garip ama inadına şeytan dürter birden koparsınız hadiseden yada durup dururken eski acıları hatıraları hatırlayıp ortada bir şey yokken hatta sorunsuz eğlenceli yaşarken rahatmı batarda acımaya başlar bir taraflarımız da ağlarız,yanarız.
Tuhaf bir milletiz doğrusu :):)
Her daim gülebilmek dileğiyle :)
Can Dostum Sufi!
Her Ölüm Bir Yeniye Yer Açmak, Bir Doğuma Sebep Olmak Değilmi?..
Yine Ne Güzel Yazıp Bizi Şenlendirdin. Seninde hanen pür nur,neşe olsun.
Sevgimle.
Gulmek
bulasılıgı en guzel sey
keske herkese bulassa
gülmek bugünlerde herkesin yapamadıgı bir şey o üç gülen eminim türkiyede yaşasalar gülmeyi unutrlardı...
sevgiler gülümsemek için okudum yazınızı ama öyle günler geçiriyoruz ki gülmek ne mümkün ...
Sufimmmmm, nerdesinnnn. Benim de gülmeye ihtiyacım var:)
Gülmek, gülümsemek hayat felsefemiz olmalı.
Gülerken yaydığımız pozitif enerji, çevremizdeki etkileri ne güzeldir. Zaman zaman sekteye uğradığı olsa da ben hiç vazgeçmedim gülümsemekten..
Çok güzel bir yazıydı..
Sevgilerimle..
Gerçekten anlamlı bir öykü.. Çin'de bir de "gülen buda" isimli bir şahıstan bahsedilir. Bu şahıs sürekli neşe ve kahkaha içinde yaşar ve sırtında şekerle dolu bir torbayla gezermiş. O'ndan feyz almak için yanına gelenlere avucunu açıp "1 lira ver" dermiş.. Bir gün yanına bir adam gelmiş ve gülen buda'ya "zen ne demektir?" diye sormuş. Gülen Buda heybesini yere atmış. Adam "peki zen hayata nasıl geçirilir?" diye sormuş. Gülen Buda bu soru üzerine çantasını alıp yola devam etmiş..
Sevgiyle!
Yorum Gönder