SUFİ SAJA

4 ilahi kitaptan biri ola Zebur Hz Dâvud’a indirilmiştir. Kutsal kitabımız KURAN’ın Ali İmran suresinde, Nisa, İsra toplam 12 surenin ayetlerinde Hz Dâvud ve Zebur’dan bahsetmektedir. Enbiya suresi 21/105 ayetinde şöyle buyurmaktadır: “Andolsun Zikir’den sonra Zebur’da da: "Yeryüzüne iyi kullarım vâris olacaktır" diye yazmıştık." Nisa suresi 163 de ise; "Nûh'a, O'ndan sonraki peygamberlere vahy ettiğimiz ve İbrahim'e, İsmail'e, İshâk'a, Yakub'a, İsa’ya, Eyyub'a, Yunus'a, Hârun'a ve Süleyman'a vahy eylediğimiz ve Dâvud'a Zebur verdiğimiz gibi (Habibim) şüphesiz sana da vahy ettik biz” demektedir. Bu gün yeryüzünde Zebur’a tabi bir millet bulunmamakla birlikte 150 mezmur, birçok Allah’a inananın yakarış ve ilahisi olmuştur. Zebur’un dili İbranicedir. Dâvut halkını Allah’a DAVET etmekle iyilik güzellik ve adaleti sağlamakla görevlidir.

İslami kaynaklar; “Davut yanık sesiyle harp çalarak Zebur’u okurken insanlar cinler ve hayvanlar halka olup kendilerinden geçerek onu dinlerlerdi “diyor. Onun için güzel, hoş, kalın ve etkili sesler için “Davudî” tabiri kullanılır. Kuran 34/10 ayette- “Andolsun ki, biz Davud'a tarafımızdan bir fazilet verdik. Ey dağlar! Onunla beraber tesbih edin. Dedik ve bunu kuşlara da (emrettik) ve ona demiri yumuşattık.”demektedir.
Ali İmran 3/67 : «İbrahim, ne Yahudi, ne de Hristiyandı. Ancak o hanif (Allah'ın birliğine inanan) bir müslümandı, müşriklerden değildi. »demektedir. Bütün kutsal kitapların tek olan ve ondan başka hiçbir şeyin olmadığı Allah'ın sözleri ve bütün gelmiş geçmiş peygamberlerin hanif müslümanlar olduklarını kabul edelim ve gelin bu günde Zeburun yakarışlarıyla zikredelim. Sevgilerimle.

11.Mezmur:

Ben RAB’be sığınırım
Nasıl dersiniz bana,
“Kuş gibi kaç dağlara.
Bak kötüler yaylarını geriyor
Temiz yürekli insanları
Karanlıkta vurmak için,
Oklarını kirişine koyuyor.
Temeller yıkılırsa,
Ne yapabilir doğru insan?”
RAB kutsal tapınağındadır
Onun tahtı göklerdedir,
Bütün insanları görür
Onları sınar.
RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.
Kötülerin üstüne kızgın korlar ve kükürt yağdıracak
Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgâr olacak.
Çünkü RAB doğrudur doğruları sever.
Dürüst insanlar onun yüzünü görecek.

12.Mezmur;
Kurtar beni ya RAB, sana bağlı kimse kalmadı.
Sadık insanlar yok oldu.
Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
Sustursun RAB dalkavukların ağzını,
Büyüklenen dilleri.
Onlar ki,”dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde,
Kim bize efendilik edebilir?” derler.
“Şimdi kalkacağım “diyor RAB,
Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor,
Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”
RAB’ bin sözleri pak sözlerdir;
Toprak ocakta eritilmiş,
Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
Sen onları koru, ya RAB.
Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,
Kötüler her yanda dolaşır oldu.

13.Mezmur;
Ne zamana dek, ya RAB
Sonsuza dek mi beni unutacaksın?
Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
Ne zamana dek içimde tasa,
Yüreğimde hep keder olacak?
Ne zamana kadar düşmanım bana üstün çıkacak?
Gör halimi, ya RAB, yanıt ver Tanrım.
Gözlerimi aç, ölüm uykusuna dalmayayım.
Düşmanlarım “onu yendik!” demesin,
Sarsıldığımda hasımlarım sevinmesin.
Ben senin sevgine güveniyorum,
Yüreğim kurtarışınla coşsun.
Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB
Çünkü iyilik ettin bana.

Mezmur’lar;Yeni yaşam yayınları “Zebur” kitabından,
Resim: www.images.com’ dan alıntı.