Bugün aslı yok yaylasına gidesim var. Varsın aslı olmasın o yaylanın, hayal haritamda bal gibi de adı var. Biniyorsun taka bir otobüse pencereleri tül perdeli, nazar boncukları ve el yapımı köylü bebeler sarkıyor otobüsün ön camından. Kulaklarımda “selvi boylum al yazmalım” türküsü ilerliyorum ine çıka toprak yoldan. Çimenlerin üstündeki çiğ buharlaşıyor sarıyor toprağı ince bir tül perde gibi. 30 altın vererek geçiyorum Duha koca oğlu Deli Dumrul köprüsünden. Toy kurulmuş ovada, öğreniyorum ki Deli Dumrul’un Azrail’le pazarlığı var. Soruyorum nedir sebep, nedir bu ahlar, nedir obadaki bu feryat? Diyorlar bir yiğit öldü diye meydan okur, Deli Dumrul’la Azrail hesaplaşırlar… Vazgeçmez Azrail can almaktan,
“bağışlarım seni” der, ama bir şartla;“Canına karşılık can isterim senden.”Deli Dumrul az önce atına atlayıp gitti diyorlar, anasına babasına… Canına karşılık can aramaya. Hayıflanıyorum, Deli Dumrul’u o demde tanıyamadığıma. “Yâri olsaydım verirdim canımı” diyorum ol cananıma. Sola dönüp varıyorum aslı yok yaylasındaki Alıca köyüme. Çoban köpekleri havlıyorlar” hoş geldin” diyorlar bana. Yapıştırılmış tezekler toprak damların duvarlarına. Bacalardan tütüyor köyümün otu boku el emeği kokusuyla. Tek tek papatyalar boynunu eğmiş yol kenarlarında, sanki matemleri var onların da . Rastgele çalıyorum bir toprak evin tahta kapısın. Açıyor gül yüzlü yazmalı selvi boylu bir gelin. Gel bacım otur diyor yamacıma, örtü serip, sofra kuruyor yere. Sini üstünde getiriyor yiyelim diye kavurma, ayranla, mıhlama. Ocağa attığı odunların yıldız yıldız çatırdamaları eşliğinde dertli dertli söyleşiyoruz, sevdadan yana. Adımı sanımı bana soruyor neden sonra… Ben de ona... Anlıyorum ki bu al yazmalı gelin Deli Dumrul’un yâri. Diyor ki “al Azrail, benim canımı yiğidimin canı yerine.” ”Ben de dilesem senin gibi dilerdim” diyorum ona. “Sevdiğine can bağışlamak gerek aşk için, canını vermek şereftir insana.” “Sevdanın yanında sözü mü olur canın, can nedir ki kurban olmasın cananıma?”Fuzuli'nin dizeleri geliyor aklıma. Sarılıp ağlaşıp, ayrılıyoruz… Gözü yaşlı gül yüzlü gelin bir tas su döküyor ardıma.
Neden sonra zaman ötesindeki köyden ulak geliyor bir gün, çalıyor kapımı, diyor ki; “Müjde, Rabbim bağışladı canını Deli Dumrul’un, kabul oldu duası gül yüzlü gelinin… Kocamış Anası babası vermemiş oğullarının canı yerine kendi canlarını. En son çaresiz kalıp çalmış, Deli Dumrul selvi boylu yârinin kapısını. “Arz da arş da şahit olsun, bu canım sana kurban olsun” demiş can yoldaşı, “tez buracıkta alsın Azrail canına karşılık, şu benim aciz canımı.” “Olmaaaz!” demiş Deli Dumrul Azrail’e; “Senden korkan taş olsun, şu meydana direk olsun. Alacaksan hadi al şuracıkta, al ikimizin de canını, bırakacaksan ikimizin de birden bırak canını.!”
Gök yarılmış, şimşekler çakmış, alınmış oğullarına can bağışlamayan kocamış ana babanın canları. Fırtına çıkıp, dolu düşmüş damlara, oracıkta bağışlanmış yârin yoluna canlarını feda edenlerin canları…
Görüyorsunuz bugün içimden aslı yok yaylasına gidesim gelmişti.
Açtım kapadım gözümü gönlüm aldı beni taaa nerelere götürdü.
Aşkla dolsun canlarınız, sevgilerimle.
Resim:Peter Winchew
26 Şubat 2010 Cuma
CANA KARŞILIK CAN
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
15 yorum:
Çok beğendim, "kardeşin duymaz, eloğlu duyar" Teşekkürler.
Bu hikayeyi çocukluğumda babam dan dinlemiş ve pek akıl erdirememiştim şimdi o günlere gittim yine duygulandım paylaşımın için teşekkürler..sevgi ve dostlukla..
yorumlar yazmayı sevmiyorum aslında ama benim şu an sadece seni çok özledim diyesim var...
aşkla ve sevgiyle ..
Umudu getirenlerde onlar
murtluluğuda
dolsun taşsın tüm yüreklerimiz..hatta sığmasın taşsın bizden diğerlerine ..şükürler olsun..yaşıyoruz aşkıda sevgiyide sayenizde..
Canımın içi Tontinim;
Ne iyi ettin, bizleri de götürdün; yâryolunacanfeda yaylasına..
Aşkı, sevdayı böylesine ölümüne duyumsayıp, yaşayan aşıkların efsaneleri, destanları, öykü ve mitleri hele ki senin dilinden olunca, bir başka güzel oluyor..
Bir başka hissediyor insan, bu yaşamış veya yaşanmamışlıkları..
Aşkı ve sevdayı daha bir iyi anlıyor ve benzeşmek istiyor, o aşık olmak geliyor içinden insanın..
Üreten beynine, söyleyen diline, yaşayan kalbine sağlık canım Tontinim..
Ellerinden, yanaklarından öpüyorum..
Sevgilerimi bırakıyorum..
keşke bana da bir seçme hakkı tanınsaydı... bana bir soruyu bile çok gören hak'sıza küsüm bu yüzden yıllardır..
Bu yüzden sevgili Sufi,... hem can verip dünyaya getirdiğime, hem de canımdan çok sevdiğime veremediğim için yük oldu bu can bu bedene.
Dost Sufi,dün gecenin ardından
anlamına yakışır "dede korkut" versiyonu ve çok güzel.
Kaldıysa zamanımızda o yiğitlerden,
hiç birini azraille pazarlık
etmeye nasip etmesin Tanrı.
Ana,babadan yakın canan'ların da var bebeleri...
Sevgilerimle,
Can dostum,
Geçmişten gelen bu hikayeyi hatılamakla seni niye çok sevdiğimi daha iyi anladım.
Ama çocukluğumda da dinlediğim bu hikayeyi kabul etmemiş "olamaz" demiştim. Sevgi,aşk kördür,bir can hiç umursamadan verilir. Verilir de! Ya evlat için!
Bir hikaye daha anlatırdı babam benzer bir hikaye.
Özetle;
"Bir anayı çocuğunla beraber zindana atmışlar. Su basmış zindanı, önceleri çocuğunu yukarı kaldıran ana sular boynunun hizasına gelince çocuğunu ayaklarının altına koymuş, bir adım yükselmek için"
Buna da çok karşı çıkardım.
"Can" derdi babam "can herşeyden değerlidir, onun için örnektir bu hikayeler"
Acaba bu iki hikayedeki ince noktayı yakalıyamadığımdan mı? isyan ediyor yüreğim.
Senin buna verilecek bir cevabın vardır benim can arkadaşım.
Sevgier...
Bu güzel paylaşımına şu aşağıdaki iki dize ile katkıda bulunmak istiyorum:
Canan için geçerim ben bu candan,
yeter ki, dilesin beni Hakk'dan.
Kalemine, kurguna ve yüreğine saygılarımı sunarım.
Esen kalın.
Sevgili alizafer;
Can veren canana, can bağışlanıyor demek ki sevgilerimle.
Sevgili Bilge;
Biz masallarla hikayelerle büyüdük, gördüğümüz rüyalara ve hayallere de bir anda sokuluveriyorlar unutamadığımız masallar .Ben kırları özlemiştim, aradan Deli Dumrul çıkıverdi nasılsa.Sevgilerimle.
Can beenmayam;
Ben de seni özledim güzel kızım kucaklıyorum seni de.
Ateş böceğim;
Sadece birbirimize AŞK dilesek keşke.Aşkın ve sevdanın üstesinden gelemeyeceği hiç bir engel kalmazdı ortada.Sevgilerimle.
Sevgili arzukızım;
"Yaryolunacanfedayaylası" ne de güzel bir isim bulmuşsun benim aslı yok yaylasındaki alınca köyüme.Kırlara kaçası ve dağ başında bir köye yerleşesi vardi gönlümün, aldı başını gitti, bir aşk ve canını cananına kurban edenin hikayesiyle döndüm geri.Heryerde aşk var, diyesim geldi. sevgilerimle.
Sevgili hasretsenfonileri;
Can Gülsen'im canından can çıkaran bir ananın yanan gönlünün dumanı geldi taa buralara..Azraile kafa tutabilecek yüreklilikte olan analara da yârlara da selam ola.Sana yük olduğunu söylediğin o güzel gönlüne de sevgilerimle.
Sevgili Jivago;
"Can nedir ki onu vermeyeyim cananıma" diyecek yürekte yiğitlerle eğleşmek, yol almak nasib olur bizlere de inşaallah.Sevdaya şapka çıkaran ve kıblesi aşk olan gönüllere sevgilerimle.
Sevgili Nur'um;
DedemKorkutu okullarda okutmuşlardı bizlere o zaman bile (anneliği tatmadan)bir ana nasıl canını vermez oğluna diye düşünmüştüm.Hikaye bu canım, hikayede aşkın ve sevdanın ne denli yüce bir duygu olduğunun anlatılmak istenmesi söz konusu.Eğer bir ana çocuğunu allahın yerine koyup seviyor koruyabileceğini sanıyor çocuğunu put ediniyorsa kendine, sakınıyorsa kem gözlerden ve herşeyden, çocuğunun başına gelmedik kalmıyor biliyorsun."Çocuklarınızla sınanırsınız "diyor Kuran'da.Biz çok severken herşey geliyor çocuklarımızın başına. Ama onları evrene emanet ettiğimizde bütün yolları açılıyor denemelerimle sabit bu da.Ama AŞK varya bir kadının eşine secde edip ona yanmasına hiçbir engel yok diyorlar.Çünkü aşıkların yüzüsuyu hürmetine dönüyor bu dünya.Belki de incenokta burası, düşündürdün beni sevgilerimle.
Sevgili RecepAltun;
Az gittik uz gittik dere tepe düz gittik yine, yolumuz aşka çıktı yeniden çok şükür.Sevgilerimle.
Eline sağlık Sufi.
Çok güzel!
SEVDANIN YANINDA SÖZÜMÜ OLUR CANIN, CAN NEDİR Kİ KURBAN OLMASIN CANANIMA!
Bu güzel Paylaşımınız için teşekkürler üstadım.
SEvgiler...
Sevgili
hacivat;
Jivago;
Sözünözü;
Ben sizlere teşekkür ederim yorumlarınız için, sevgilerimle.
Yorum Gönder