İnsanlar kuş gibi derler ya, ben bu lafı yılda en az bir-iki kere doğruluyorum kendimce. Evet insanlar KUŞ gibiler....Ama bu sene o kadar çok gidip geldim ki yollarda, sanırım "leyleği havada görmek" deyimi de uygun bana....Yaklaşık 2,5 aydır kaldığımız caanım memleketim, EGE'nin gerçek incisi İzmir'den sadece 8 saat süren bir yolculuk sonrasında kuşlar gibi uçarak geldik evimize. Nasıl da özlemişiz içeriye girene kadar çok anlamamışız demekki. Evimin kokusunu içime çekmek ve bu sefer hayatımın en önemli iki erkeğiyle beraber olmak çok huzur vericiydi...
Ama çok kolay olmadı ayrılık. E kolay değil 2 yaşını orada bitiren oğlum, artık evimizin, Tontini'sinin evi olduğunu düşünmeye başlamıştı çoktan. Günü-birlik gittiğimiz yerlerde arar olmuştu alıştıklarını. Kapkaranlık mışıl mışıl uyuduğu Tontini odasını, kendi odası gibi bellemiş en çok orada rahat etmişti işte. Ne yalan söyliyim ben de zaman zaman onun bu düşüncesine katılmıştım :)) Tontini bana birşeylerin yerini sorduğunda, ona verdiğim cevap: olayı tamamen anlatıyordu aslında. "BİZİM odadadır canım :))" Evet bizim evimiz olmuştu orası...
Nasıl olmasın? Ama beraber uyandık, kahvaltılar ettik, sahile gittik, gezdik, tozduk, bazen neşeli, bazen hüzünlü, kimi zaman gergin tam da hayatın kendisi gibi...
Rahattık. Beraber ağladık, beraber güldük. Hep beraber aynı kişiyi özledik ve bekledik. Gidelim gitmeyelim derken 2,5 ayı devirdik işte.
Şimdi saydım tam 76 gün oradaydık. Kuzenlerim, teyzelerim, dayılarım, canım anneannem de bizimleydi tabii. Yani biz onlarlaydık :) Ve sizlerin duları, iyi dilekleri, yolladığınız harika enerji... Doğrusunu söylemek gerekirse hiç zorlanmadım, onlarla, sizlerle asker yolu beklemek hiç zor olmadı. Birlikte içilen damla sakızlı kahvelerin, yapılan hamur işlerinin, çay saatlerinin, keyifli akşam yemeklerinin, çok özlediğimiz kalabalıklar içinde olmak, oğlumun çocuklarla oynarken attığı şen kahkahalar...
Hepsi güzel ve unutulmazdı..
Hepiniz sağolun, var olun canlarım. Sayenizde herşey çok daha kolaydı.
Zor geçmedi derken, son bir haftayı kastetmiyorum ama. :)) Zira o zamana kadar bu tecrübeyi yaşamışlardan hep duyduğum birşeydi bu; "son günlerde hiç zaman geçmez ne sana, ne ona!" Bense; "yook canım, bu kadar ay ne kolay geçti baksanıza, 1 hafta niye geçmesin ki?" diye geçiriyordum içimden.
Amaaa takvimler 10 Mayısı gösterdiği günden itibareeeen; benim için yepyeni bir zaman dilimi icad edildi sanki. Bir gün 124 saat. Bir hafta 777 gün :))gibi.
Dışarıda EGE'nin peşinden koştururken geçen zamanı anlamam bahanesiyle kahvaltıdan sonra kendimi yollara mı vurmadım, o mağaza senin bu mağaza benim girip dolaşmadım mı, bütün parfümleri koklamadım mı parfümerilere girip çıkıp. Ne yaptıysam olmadııııı... Ve gerçekten son bir hafta geçmek bitmek bilmedi. Ve ben bir kere daha inandım tecrübeleri hiçe saymamayı:))
17 Mayıs 2010...Nihayet beklenen gün gelmişti işte. Sabah saat 07:00 de uyandım. hemen çayı koydum. Sevgilimin Ege'nin incisine ayak bastığını öğrendiğimdeyse kalbim kuş gibi uçuşmaya başlamıştı bile. Mutfağın içinde bir oraya bir buraya:)) "Yarım saat sonra evdeyim" dedi beklediğim ses. Al işte yarım saat daha. Allahımmm! Siz düşünün artık aradan geçen zaman bütün bir 5 aya bedel miydi değilmiydi? Gözlerim yollardaydı artık. Ve köşeyi dönüp, sırtına ayrılığın getirdiklerini yüklemiş, yüzündeki o şaşkın ifadeyle bakan, "ne oldu şimdi, bitti mi, bir daha gitmicek miyim?" yani der gibi içten-içe söylenen beklenen adam geliyordu.
Otomata bastım. Merdivenleri çıktı. Ve artık yanımdaydı, sağlıklıydı, iyiydi ve en önemlisi bizimleydi. Sarılırken ona kalbimden geçen tek şey şükretmekti tabii ki.
Sonra gelsin harika Tontini kahvaltıları, gitsin muhteşem akşam yemekleri... Tabii ki ertesi gün çıkılacak yolculuğun heyecanlı fakat hüzünlü telaşı...
Arkada bırakacaklarımızın bize ne kadar alıştığını düşünmek, geride kalacak olmanın şaşkınlığını çok iyi bilen birisi olarak kendimi onların yerine koymak, aslında gitmek istememek, içime saplanan iğneler. Midemi burkan gizli bir el...
Yolculuğun sabahında artık göz göze gelemeyişler, ayrılık hakkkında konuşamamalar, her an dolu dolu gözler...
O zamana kadar söylenmemiş sözlerin son 5 dakika içinde ardı ardına ipe dizilmiş inciler misali sıralanması. Gözyaşı... Birine kavuşmak, diğerlerinden ayrılmak....
Hiç bir sevdiğimden ayrılmadan yaşayacağım, güzel "gülen gözler çiftliği" hayalimin nasılda gerçek olmasını istediğimi bir kez daha fark ederek bindik servise. Hoşçakal İzmir... Ege'min incisi... Biz gelene kadar iyi bak sevdiklerime...
Maddi manevi her zaman arkamızda bir dağ gibi duran güzel insanlar, dualarıyla hep yanımızda olan sizler, benim kocaman güzel ailem iyi ki varsınız. Zor günlerimizde yanımızdaydınız, yükümüzü paylaştınız. Çoğu zaman hafiflettiniz. Ben size nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum şimdi. Ne yazsam çok anlamsız kalacak. "Allah size de bu kadar çok şükredecek, teşekkür edecek güzel insanlarla dolu kocaman bir aile nasip etsin" diyebilirim ancak. Ve bence en güzeli de bu olur.
Veeee canım sevgilim sende hoşgeldin evine. Allah bir daha ayırmasın bizi. Ailenden, oğlundan ve özgürlüğünden...
Kısa da olsa, ki bana hiç kısa gelmedi :) ödediğin vatan borcun için ayrıca teşekkürler sana. Hediye gibi geldin, hoşgeldin...
Bizler erdik muradımıza hadi bakalım siz de çıkın kerevetine:)
Hepinizi çok seviyorum.
Kocaman kocaman Sevgiler.
Ela.
Resim:Gabriela Matei
23 Mayıs 2010 Pazar
KOCAMAN AİLEME
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
20 yorum:
Selamlar SUFİ; sevdiklerinizle geçireceğiniz günlerin çoğalmasını dilerim.
Güzel duana önce kocaman bir Amiiiinn:)
Hosgelmis Efe´miz, evine, ailesine, sevdiklerine kavustu sonunda. Allahim diger hasretlik cekenleride kavustursun sevdiklerine.
Siz hep mutlu olun, yuvanizdan, yüreginizden mutluluk ve huzur hic eksilmesin.
Öpüyorum hepinizi:)
sevdiklerime kavuşmuş gibi hissettim... harika bir pazara sizlerin; çoşkusu, hüznü ve sevgisiyle gülümseyerek devam edeceğim.
çok güzelsiniz...
Sonunda böylesi güzel kavuşmalar varsa, ayrılıklara katlanılabiliyor sanırım insan :) gözünüz aydın bir taraftan, bir taraftanda o çok hoşuma giden tabirinizle gülen gözler çiftliğini kurmanız ve hep beraber mutlu mesut yaşamanız dileğiyle :) sevgiler..
Tontinim; anlamıştım zaten.. Sen müstesna bir insansın, elbetteki müstesna bir ailen olacak. İmrendim, çok beğendim. Kendi ailemmiş bibi hissettim..
Ben dışarılarda bir yere gittiğimde evimi adeta sayıklarım. 10 yıldızlı bir otel olsada... Evime geldiğimde duvarlarını öper severim..Evim evim güzel evim...
Allah sevdiklerinizden ayırmasın..
Sevgiler tontinime.
hep huzurlu mutlu sağlıklı kalıni ailenle çıkacağın nice mutlu yolculuklar diliyorum. sevgilerr :)
Sevgili Ela,
Yaşam böyle bir şey aslında. Sevdiklerimizin bir kısmıyla kucaklaşırken diğerlerinden ayrı kalıyoruz. "Gülen gözler çiftliği" benim de hayalim. En azından yakın olmak, aynı şehirde toplanmak isterdim tüm sevdiklerimle. Ama koşullara da uymak zorundayız değil mi?
Biz büyükler sevdiklerimizi kucaklamayı da biliriz, evlerine yuvalarına yolcu etmeyi de. Onlar bizim yüreğimizdedir her daim. Sufi sizi, siz de onu hak ediyorsunuz. Mutluluğunuz artsın, eksilmesin...
Sevgilerimle...
Keşke sonsuza kadar yaşayabilsek "gülen gözler çiftliğinde"..gerçek yaşam yolumuza hiç çıkmasa bir daha.Gözünüz aydın diyorum önce,sonra da Allah kavuştursun.Ayrılık ve kavuşma kardeşmiş,biri gider biri gelirmiş.Sevgilerimle.
Nasıl gerçekleşir bilmiyorum ama biz hayalini dün kurmuştuk Tontini ve Cem ile bu çiftliğin. Hatta evlerimizi,yuvarlak ve üst kattaki yatak odası çatısından, uyurken yıldızları seyredebileceğimiz "saman evler" olarak düşünmüştük. Orada sevdiklerimizle yaşlanmanın ne hoş olucağını düşlemiştik. Ayrılıklar olmasın, uğurlarken sevdiklerimizi
artık üzülmeyelim diye..
sevdiklerinizle upuzun bir yaşam diliyorum... Allah ayırmasın :) hep sevgiyle...
Gözün aydın Ela'cım,
bak nasıl çabucak geçti:))) diyeceğim de sana sormak gerek.
Can dostuma da göz aydını olsun minik Ege'ye de.
Güzel ailenle, huzurla ve sevgiyle kal...
Gözünüz aydın Sevgili Ela. Yaptığı vatan görevi için binlerce teşekkürler eşine. Mutluluğunuz daim olsun Allah bir daha ayırmasın.
Sufi'm senin de gözün aydın. Ne mutlu sana yavrun en kutsal görevini yapıp sağ salim geldi.
Tüm aileye mutluluklar
Sevgiler
Allah murad ettiklerinizin hepsini sırayla ve hayırlısıyla versin. Ve İzmir de kalanlara ALLAH KAVUŞTURSUN. Baba yada bol bol hayırlı kazançlar ki Ege ye mama kazanacak.
Sevgiyle. Yolunuz aydın yüzünüz hayr olsun.
Sevgili alizafersapçi çok teşekkür ederim ailem adına. Sağolasın...
Belginciiimiz canımız; öyle güzel birşey dilemişsin ki, ben nasıl atladım bunu diye kızdım kendime. Evet bütün Mehmetçikler kavuşsun analarına, sevdiklerine, çoluk çocuklarına sağsalim inşallaaaaahh. Hepsi için hergün duacıyız. Erenlere emanet...
Çok teşekkür ederim sana. Allah sizden de ayırmasın:) Biz de kocaman öpüyoruz seni. Sevgiyle kal...
Sevgili Evren arkadaşım, daha nice güzel pazarlar dilerim sana da. Çok sağol. Sevgiler...
Sevgili Nilay; Aynen dediğin gibi...
hani özlenen de özlüyorsa, bekliyorsa ve de geliyorsa sonunda hiç ayrılmamış gibi oluyo insan sonuçta. Geçen giden zaman, yaşanılan sıkıntılar kar kalıyo sadece. Keşke durumu yaşarken de böyle düşünüp uygulayabilsek. Ama bu hiç kolay değil tabii. Neyse şükür kavuşturana diyorum ve sana da teşekkürlerimi sunuyorum. Sevgiler...
Sevgili KİANA, Tontini ve Cem sağolsun bize kendi evimizi aratmadılar. Diyorum ya içimin bi tarafı hiç dönmek istemedi. Ama eve girince anladım ki evimi çok özlemişim. Farkına vardırmayanlardan Allah razı olsun. Hİç birimizi ayırmasın sevdiklerimizden Allah. Sevgiler...
Sevgili Galadriel Ar FeinieL, Amiiinnn... Çok teşekkür ederimm. Sağol varol...
Sevgili aysema,
Haklısınız... En yakın zamanda onu da yazıcam ve görüyorum ki bir sürü de misafirimiz olacak yanımızda. :) Ayrılıklar olmasa kavuşmalar, kavuşmalar olmasa ayrılıklar anlamsızlaşır belki ama ben yine de hiç bir sevdiğimden ayrılmak istemyorum işte. Allah sağlık versin hepimize. Belki gerçekleşir hayaller. Olmaz diye birşey yok öyle değil mi?
Sevgiler yolluyor, teşekkür ediyorum...
Sevgili EBRULİ, çok teşekkürler sana da. Kuralım çiftliğimizi seni de bekleriz. Sen de kendi çiftliğini kurunca ziyarete geliriz:) Olur mu olur. Hep beraber yaşar gideriz işte ayrılık ve kavuşma gibi kardeş kardeş. Herkes kendi çiftliğinde inanılmaz bir huzurla ve korkusuz... Düşünmek bile güzel. Sevgiyle ve umutla kal...
Sevgili Sedef Bacım, akşamları ateş etrafında söylenen şarkıları, sabah kahvaltılarında kurulan devasa masaları, etrafta koşup oynayan, dur, elleme, yapma, etme denmeden mutlu mutlu cıvıldaşan çocukları, sevgiyle çalışan üreten erkekleri, şevkatle sarmalayan, hiç şikayet etmeden herşeylerini veren kadınları düşünüyorum bende. Uzun uzun sohbetleri, çay saatlerini, ve dediğin gibi gökyüzüyle kucaklaşan her daim mutlu evlerimizi...
Ne diyim bacım, çok isteyelim hep beraber olsun. Bütün sevdiklerimiz gelsin, çoğaldıkça çoğalalım. Gülen Gözler Köyü olalım. :))
Görüyosun ki sonu yok ama hayal etmek bile güzel.
Gerçekleştirmek dileğiyle kocaman sevgilerimizi ve öpücüklerimi yolluyorum burdan. Teşekkür ederim.
Sevgili bed@rdem, çok teşekkür ediyorum bende sana....
Sevgili Yaşamın Kıyısında, çok teşekkür ederim. Allah bütün bekleyenleri kavuştursun inşallah. Sevgiler yolluyorum içimden...
Sevgili Çınar, sağolasın. Ben de onun nezdinde hepsine teşekkür ediyorum. Güzel askerlerimizin güzel ailelerine kavuşmaları için dua ettim. Allah korusun hepsini. Sevgiyle kal...
Sevgili Ali İkizkaya, Amiiinnn. Allah gönülden dilediğimiz her duamızı kabul etsin inşallah. Hepimizin. Güzellikle dilenen her dua kabul olsun. Sırf bizim babamıza değil Allah çalışıp didinip evine, çoluk-çocuğuna bakmaya çalışan, yeryüzü, gökyüzü, su altı, üstü demeden çalışan bütün babacıklara bol ve hayırlı kazançlar versin inşallah. Yüzleriniz hep gülsün sizin de. Teşekkür ediyorum kocaman kocaman ve sevgilerimi yolluyorum...
sevgili Ela,
gözünüz aydın olsun :)
Tabiat Ana'mız, sağolasın. Sevgiler...
Gözünüz aydın çooook sevindim.Allah sizi bi daha hiç ayırmasın.Tüm hayallerinizin gerçeğe dönüşmesi dileğimlee.
Sevgili kamikaze; amiiinnn diyorum güzel dileklerin için. Çok sağol. Hepimizin hayalleri gerçek olsun inşallah. KOcaman sevgiler...
Yorum Gönder