SUFİ SAJA

Ne istedim senden ey YÂR?
Altın varaklı saraylarım mı olsun, kapıları gümüş simli, elmas kakmalısından...
Kuştüyü yataklarda mı yatayım?
Sallanır tahtlara mı kurulayım boylu boyunca?
Her bucağında bir mekânım, her limanında demirli yatlarım, gemilerim mi olsun dedim?
Ne dedim sana?
Hizmetkârlarım mı yıkasın beni, sırtımı keselesinler jakuzili hamamlarda?
Saçlarımı, fildişi taraklarla esmer kölelerim mi tarasın?
Senden medet ummayı bırakıp da mutlu olmak için yakut, mercanları mı takındım eynime?
Ne istedim senden ey YÂR ne?
Ne dedim sana?
Ben istemeden senin verdiklerin dışında kanat mı istedim ?
Evet istedim..."O sana uçup gelmek içindi."
Sağlıksa; sen onu zaten verdin...
AŞK mı? O ateşi içimde hergün yeniden hep sen yaktın.
Hoşnutsam başıma gelen herşeyden; O bile hep senin eserin.
Yazıyorsa kalemim; ilhamım sen, secdem SEN oldun...
Yakmadıysan beni dünya cehenneminde,
Düşürmediysen gaflete ikiliğe,
Dil uzatamadıysa bana kimse,
Kör kurşunlara hedef olmadıysa bu beden,
YOktur benim hiçbir çabam...
Bunların hepsi SENden...
Ayırma beni kendözünden,
Vargel beni senin kapına bağla...
Bak kanıyorum her söze "hakkın kelâmıdır bu" diye...
Dön gel, al beni de içine, istersen ben bende ölüp, sende dirileyim bile...
SEvgimle...

Resim:Jeffrey Jones