SUFİ SAJA

Bütün her şey içimizde çifter çifter dolaşır; Mutlulukla-mutsuzluk, kazanmakla-kaybetmek, sevgiyle-nefret, sevinçle-keder. Hangisi biraz daha baskınsa, bir diğerinin örtüsü olur çoğu kez. Tek görülürler bakıldığında. Nasıl her şeyin bir olumlu bir olumsuz yanı varsa, EL gibi; Döver de sever de,
DİL gibi; söver de över de,
SÖZ gibi; küfür de dua da, Rüzgâr gibi, yağmur gibi, kılıç gibi.Tüm bunları içimizde barındırıp, besleriz birer birer. Kin ve nefret azıcık karıştı mı işin içine güçlenen taraf negatif örtüsü oluverir pozitifin. Duygularımızın fiziksel oluşturucusu, iç istikrarı sağlayıcı vücudumuzun hakimi hipotalamusa bir şek şüphe girdi mi anahtarını kilidinde çeviriverip kapatıverir kapılarını. Bütün mekanizma sekteye uğrar tıngırdar tekler. Sağlık hastalığa, iman imansızlığa, mutluluk mutsuzluğa dönüşüverir.......…

Teknolojinin bunca çıkmaza çözüm bulduğu şu zamanlarda öyle bir makine olmalı ki düşünce okuyucu, olumsuz fikir olumluya örtündüğünde “BİP”lemeli, “DUR” demeli uyarmalı aklımızı fikrimizi. Hani gece yatağımıza giderken saati kurayım sabah erkek kalkayım dersiniz ve 7.oo ye kurarsınız da, yediye beş kala uyandırır sizi belleğiniz saatin zili çalmadan önce ya, işte onun gibi bir şey. Herşeyi gözlemleyen ve bizi uyaran kameralı bir kontrol paneli bizde var olsa da keşke; teknolojiden böyle bir beklentiye ihtiyaç duymasak "Bbiiiplensek."
Her şey varlığımızın içinde çifter çifter dolaşıyor, yarı yarıya kucaklaşarak yaşıyorlar, İstediğimiz ve kaçındığımız her şey. En Sonunda pişmanlıklarımız giriyor devreye; NedenYaptım?
Neden gittim?
Niye söyledim? diye.
Tanrının diğer mevsimlerine dönüşüyor, vaktinden önce gelen bir sonbahar gibi, esip savuruyoruz böylece. Sevgi ile bereketlendirelim mevsimlerimizi, bilgilerimizin gözünü açalım artık, kulak verelim o bize YAPMA diyen bilge sesin sesine.İnsan olalım... Gündüzün gece olan örtüsünü kaldırıp;İnsanlık adına; aydınlıklarla, kendimizle sevgiyle kucaklaşalım.*Dilek*....