Daha dün bu yaşamın bu yaşantının tam ortasındaydılar. Umutları vardı, umutsuzlukları acıları, kredi kartı borçları belki de. Belki de söyleyemedikleri isyanları, aybaşı maaş günü sendromları! Türlü türlü iç çekişleri, keşkeler ve amaları.Belki de ölen ve yaralanan çocuklarına şiddet ve acımasızlıkların filmlerini bile hiç izletmemişti ana ve babaları. Kan kokusu sardı İstanbul’u. Kırmızıya bulandı gözler ve gönüller. Tüm geride kalanların yüreğine kanatmadan acıtan balyozlar indi.
Ah Azrail; sana ve senin emellerine maşa olan o kanlı ellerin sahiplerinin,teşvik edip vatanımızı bu hale getirenlerin hesaplarını bir gün yine senin keseceğine gönülden inanmasak ne yapardık acaba?
28 Temmuz 2008 Pazartesi
KANLI EL
Gönderen sufi zaman: 11:57
Etiketler: DİLEK'ten mektuplar...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
Dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek,
Büyümeye çalışan minicik bir can.
Belkide Key ödemesini almayı bekleyen bir ihtiyaç sahibi ve daha neler sayılır.
Can yaktılar, canımızı yaktılar. Bir insanın bu kadar duyarsız olması inanılır gibi değil.
Maalesef vahşi dediğimiz hayvanlar bile, sadece kendilerini korumak için vahşi olduklarına göre ben bunlara bir sıfat bulamam.
Duyarlılığına ve postuna çok teşekkür ederiz.
Sevgiyle kal...
izleyemiyorum artık haberleri..
tanımasak da, bilmesek de gidenleri
içim acıyor..hem de çok..
sevgiyle kalın..
Yürekten kutlarım sizi,
çok güzel yazı.....
sevgilerimle,
Yürekten kutlarım sizi,
çok güzel yazı.....
sevgilerimle,
Hesaplarını yine azrailin keseceğini bilmek bile rahatlatmıyor benim içimi. sanki onu bile hak etmiyorlar. Yazıklar olsun demekten başka birşey gelmiyor aklıma...
*ela*
Allah ailelerine sabır versin .Hemde büyük bir sabır..
Yorum Gönder