Yıl 1993 idi sanıyorum.
Acılar, ayrılıklar, hasretlerle köz olmuş yüreğimden Allah zikrinin geldiği günlerdi o günler. Bütün davam ve sorum; Allah’a nasıl ulaşabilirim olmuştu artık. Gündüz ve gece hiç bıkmadan hiç usanmadan sorduğum soruların ilkiydi bu.”Allah’a kavuşmak için candan geçmek gerek.”diyen sese korkusuzca intihar etsem olur mu? Diye sorabildiğim bir dönemdi işte.
İzmir/ Nebioğlu iş hanında bir sigorta şirketinde seminerler düzenliyordum yeni işe alınacaklara. Grubumla gün içi etkili bir iş programı uyguluyordum başarılı da oluyordum kendimce. Her an işim Allah’la ama “hayat” satıyorum sözüm ona. Hem Allah’la ol, hem de Allah’mışsın gibi hayat sat olacak iş değildi!
İnanmıyordum çünkü sigortaya, 11 yıl sonra kim öle kim kala, çünkü ben ben olsam düşmem bu tongaya diye düşünüyordum. Kendine hoş gelmeyen bir şeyi başkasına hoş göstermeye çalışmak erdemli görünmüyordu çünkü bana. Hesaplaşıyordum kendimle.
Böyle huzursuz olduğum bir günün gecesinde rüyamda: Hz Süleyman beyazlar içinde bir ilkokula doğru yürüyor ve ben onun kim olduğunu biliyorum, ben de dersine girmek istiyorum. Bana işaret ediyor, bu işareti: “hayır giremezsin” anlıyorum ve derse alınmadığıma üzülüyorum. Ayağını basıp ta iz bıraktığı toprakları kokluyorum. O da ne? Yerde ben alayım diye bıraktığı bir paket var! Alıp açıyorum içinden şekerden yapılmış bir mühür çıkıyor. Hz Süleyman’ın mühürü imiş. Acıyla uyanıyorum. Ertesi gün beni iyi tanıyan bir arkadaşıma rüyamı anlatıyorum bana sen ŞEKERCİ DEDE’yi görmüşsün rüyanda diyor. Kim bu Hüseyin Ayçiçek yani şekerci dede, nerede bulabilirim, nasıl gidebilirim? Sorularım bitmiyor. Anlat diyorum heyecanla, nasıl biri? Neyse bir ramazan günü erken işten çıkıp atlıyoruz arabamıza Aliağa’da bir işimiz var, oradan kestirmeden Manisa’ya geçeriz diyorum. Yol haritasında kısacık bir yol. 4 saatte Manisa’ya varıyoruz. İzmir-Manisa arası 30 dakika oysaki hadi siz deyin 45 dakika. Tam iftar vakti şehre girer girmez birilerine sorup gösterilen adrese gidiyoruz, bulduğumuz zat
“-tam iftar vaktini mi buldunuz? “
Diye azarlayınca aradığımız kişinin böyle biri olmaması gerektiğini düşünüp özür diliyoruz. Allah adamı misafire böyle mi davranır? Yine sora sora çarşı içinde bir yere geliyoruz dükkânların neredeyse hepsinin kepenkleri kapalı. Açık adres yok ki elimizde. Adamın biri arabasını park ediyor arabamızın arkasına,
”-Şekerci Dede’yi tanıyor musunuz?” diye soruyorum.
“Tanımaz mıyım, çok severim kendilerini, buralarda bir yerde dükkânı var, isterseniz binin arabaya ben sizi götüreyim” diyor. Sevinçle doluşuyoruz arabaya en az bir yarım saat te pergelin bir ayağı gibi aynı mekânları tavaf ediyoruz. Arabamızı park ettiğimiz yere geliyoruz umutlarımız suya düşmüş bir halde. Adamcağız da yardımcı olamadığı için üzgün tam vedalaşacağız dükkânlardan birinde soluk bir ışık görüyoruz ve orasının mübareğin dükkânı olduğunu öğreniyoruz çok şükür.15–20 adım yürüyüp ulaştığımız dükkânın camından içeri baktığımızda; rüyamdaki o zat oturuyor içerde, beyazlar giyinmiş bir ışık kaynağı gibi sanki. Titremeye başlıyorum, dizlerimin bağı çözülüyor, başım dönüyor. İçerden sesi yükseliyor. 115 yaşındaki Şekerci Dede’mizin,
“- Buyruun, buyurun hoş geldiniz, sefalar getirdiniz....” diyor bizlere. Yardımcılarına da sofrayı açın misafirlerimiz var diye sesleniyor. Gazeteler seriliyor masanın üstüne yemekler getiriliyor. İsimlerimizi soruyor… Benim ismim dışında, diğer arkadaşlarımın ismini değiştiriyor. Benim de iki ismim var Zeynep Dilek sadece Zeynep’i söylüyorum onu beğeneceğini düşünerek, ilerlemiş zamanlarda telefon edip hatırını sorduğumda
“Zeynebim zeynebim allı zeynebimi “söylüyor o güzel sesiyle. Manisa halkına dükkânından parasız ekmek dağıtılıyor, şeker veriyor avuç avuç ziyaretine gelenlere. Her hafta ziyaretine gitmeye çalışıyorum. Dönüşüm yarı sarhoş, ayaklarım yere basmaz tarzında oluyor.
Neyse büyük oğlum Umut o yıl Atlanta’da yapılacak olan olimpiyatlarda meşale taşıyacak vize işlemleri için beş bin liraya ihtiyacımız var, ama ucu ucuna getirip bu parayı bulamıyorum. Dede’yi ziyaretimin birinde gazete serili masanın altına elini sokuyor ve bana avucunun içinde bir şey veriyor, avucumu açtığımda ne göreyim beş bin lira. Ağlamaya başlıyorum
”- Dedem sen onu, benden daha fakirler var onlara ver ne olur” diyorum, utanıyorum, sıkılıyorum, onuruma dokunuyor o zamanlar. Paraya ihtiyacım olduğunu kimseyle paylaşmıyorum çünkü. İzmir’e döndüğümde oğlum arıyor hala beş bini bulamadık değil mi diye? Ben de o gün olanları anlatıyorum. Ar ettiğime ve evliyanın verdiğini almadığıma pişman oluyorum.
Ertesi hafta gittiğimde yine veriyor ve parayı alıp ellerini yüzünü öpüyorum. On gün sonra Oğlumu Atlanta’ya uğurluyorum, Şekerci Dede’nin himmet ve yardımlarıyla.
” Prometheus’un Olimpos dağından alıp insanlığa armağan ettiği ateşi taşıyacaksın canım. Bu kutsal görevini en iyi şekilde yap ve sen de Aşk ateşi olarak tüm insanlığın yüreğine tohum gibi onu ektiğini imgele” yazan bir mektup koyuyorum oğlumun cebine.
Her hafta ziyaretlerimi aksatmamaya çalışıyorum. Gidemediğim haftalar telefondan sesini duyuyorum. Kokusunu duyuyorum ve ne zaman bu kokuyu duysam hastanede olduğunu duyuyorum. Soruyorum hangi hastanede olduğunu söylemiyorlar. İçime soruyorum, içimdeki Ona… Beni İzmir Özel Sağlık Hastanesi’ne götürüyor ayaklarım hiç sormadan 204 numaralı odaya giriyorum. Dedem orada, doktorlar sıraya girmiş hepsinin ellerini seviyor ve;
“-Bunlar Allah’ın elleri “diyor her an yanımda hissediyorum, ona naçizane hizmet etmek bana zevk veriyor.
1997 senesi Mayıs sonu Kaş’a çalışmaya gideceğiz Sufi Cem’le birlikte Şekerci Dedeyle vedalaşmaya gidiyoruz. Yanından ayrılırken “Pirinize selam söyleyin, yolunuz hayırlı olsun” diyor ve 3 kez “Eşşedü en la ilahe illallah ve eşşedü enne Muhammeden resulullah” deyip niyazlaşıyoruz. Ne demek istedi? Ne demek istedi?
Ertesi gün Kaş’ta görevimize başlıyoruz. İçimiz hala buruk acaba neden öyle söyledi diye. Haziran Babalar günü hatırını sormak sesini duymak için aradığımızda öğreniyoruz içten gelen sorumuzun cevabını.
Sen artık her yerdesin Güzel insan, Allah'ın nuru, sevgili DEDEM.
23 Aralık 2008 Salı
ŞEKERCİ DEDE
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
21 yorum:
günümüzde böyle zatların var olması güzel... o rahmetli olmuş fakat başka bir şekerci dede mutlaka vardır...
Çok etkilendim, hatta imrendim size. Şekerci Dede'yi tanıma şansına sahip olduğunuz için. Allah rahmet eylesin Şekerci Dede'ye....
Allah rahmet eylesin...
Bu topraklardan kimler geldi kimler gecti kimbilir. Onlar olmasa bu ulke bugun burda olabilir miydi? Onlar olmasa bu ulkede senin gibi guzel ruhlar dusebilir miydi Allah yoluna...
Seni gormusum ruyamda, sen gelmeden once Zeynep, bilmiyordum ilk ismini, yine kalpten soyluyorum, hosgeldin sefalar getirdin bu iki kisiye yer olmayan kalbime, basimin ustunde yerin var her daim...
Tanri'daki SEN....
düş gibi ama gerçek olan hikayelerden bu. yaşanırken, yazılırken, okunurken masal gibi olan, huzur veren...
ne ayrıcalıktır böyle bir mübareği tanımak ne mutlu size...
böyle özel bir gönülle tanışmış olmak ne güzel bir şans. çok sevindim sizin adınıza ve kendi adıma da hayıflandım biraz. herkes rehberler arar; kimi bulur bulduğunu farkedemez, kimisi o şansı hiç yakalayamaz bile...
nur içinde olsun inşallah...
Sevgili Demet
O ve onun gibi veliler, aslında her devirde her mekanda mutlaka VARlar.Sevgilerimle.
Sevgili Boogie
Öyle acılarla yoğruldum ki, Allah'ın varlığından şüphelere girip ataist bile oldum."kul sıkışmayınca Hızır yetişmez"derler ya, benim böyle veliler tanımış olmam bu yüzdendir belki de.Sevgilerimle.
Sevgili Haccecan
Onlara ölülerdir diyemiyorum nedense.Sevgilerimle.
SevgiliUma
Dilime bir kelam gelse gerçeklerden
onu da alır Allah'a çeker giderim, sen gibi.Sevgilerimle.
Sevgili Beenmaya
Gerçekten aynı düşümde gördüğüm gibi. Yaşayan Hz Süleyman'dı o.
SevgiliFunda
Ben de onu tanımanın ayrıcalık olduğunu düşünsem de mutlaka arayan buluyor diyebiliyorum.Sevgilerimle.
Sevgili Su izi
Ben de Mevlana'nın Şems'e olan aşkına öyle hayıflanmıştım ki onun için o duayı ettim hep"Rabbim, ne olur bana örtülü sevgililerinden birini gönder"Sevgilerimle.
Okurken,sanki mitolojik bir hikayeyi aktarıyormuşsun gibi geldi Sufim...Her an bir rüya ya da duyum diye bitecek sandım.Ama gerçek olduğunu okumak,senin çok derin duyguların insanı olduğunu düşündürdü bana...Bu çok az insanın başına gelebilecek bir olay...Ayrıca anlatımının tadı inanmamayı ortadan kaldırıyor,ki ben bu tür olaylara çoğunlukla ,palavra olduğuna inanan yanımla yaklaşırım...Hele ki bu zamanda...Etkilenip uzun uzun düşünmeme sebep olan anlatımın,günde beş altı yazı yazmanı diletecek kadar ayrıcalıklı...Bazen özel durumların başımıza gelebileceğinin kanıtı adeta...
İkinci isminin kızımın ismi olması ,beni sana daha çok yaklaştıran sebeplerden sadece birisi.
Ve benim yazılarıma yazdığın yorumları ancak cevaplayabildim...Çünkü ancak vakit ayırabildim.
Kocaman öpüyorum...
TüTü
Sevgili Tütü'm
Okuyanlar efsane ,mitolojik hikaye ve hatta amma da palavra atmış demesin diye suya sabuna dokundurmadan ucundan kenarından yazdım mübareği.O gerçekten yüce bir insan, Allah'ın velilerinden biriydi.Manisa'lılar iyi tanır, türbesini yaptılar ama ben hiç gidemedim .Çünkü bir gün huzuruna birileri gelip biri için türbe yapılsın mı diye sorduklarında düşünüp "türbeye gerek yookk." demişti.Bana göre de insan gibi (saf)insan olan ölmez kalıp değiştirir.Senden sana sevgilerimle canım.Zeynebini ve oğluşunu da öpüyorum.
Hello, I liked much of his blog, is very beautiful. Congratulations and a Happy Christmas.
Çok isterdim o ellere dokunmak çok isterdim şekerci dedeyi tanımak ne kadar şanslısınız.Gerçekden tanıyamasakda aracı oldunuz şimdi tanıttınız ya bize oda yeter.Kocaman sevgiler.
Er kişi o'dur ki
yaşadığı yeri güzelleştirir.
Vahşi olanı ehilleştirir. Dokunduğunu düzeltir.
Noksan olanı tamamlar.
Yanmadan yakmaz.
Varlıktan gurur
Yokluktan elem duymaz.
Er kişi o'dur ki
Yokluk nehrinin yaşam denen kıyısında bir nefes alır. Ve tekrar tekrar
kaygısız dalar yokluğun karanlık sularına
...
Ne diyelim Şekerci Dede'ye uğurlar ola. Nur imiş nur ola..
Sevgili Dilek,
Acımayan, dert çekmeyen yürek dermanını bulamıyor. Çok şükür, ne mutlu o acıları çektirmiş sana ki gönül gözün rehberin olup rehberini bulmuş. Yüreğim ısındı :)
Sevgilerimle,
Dear Eli receitas
Thank you" all good wishes for us."
Sevgili Primam
Zaten nur yüzlünün elleri hep üzerimizde.sevgilerimle.
Sevgili Hüseyin Soykök
Senin dediğin gibi
"varlıktan gurur yokluktan elem duymayan" tüm erenlere bizlerden de selam olsun.
Can dost Nilambara
Ruhsal rehberler ve dostlarla bizim de yandı ısındı yüreğimiz.
Doktor olmadan evvel ellerini öpüp hayat prensiplerimi ve mesleğimi nasıl yapacağımı ondan öğrendim. dediklerine herkes muhalif de olsa uydum. Sıkıntıları görmezden gelip hikmeti sordum. Şimdi Ona her zaman dua ediyor, himmetinden dolayı Cenab-ı Rabbil Alemine Hamd ediyorum. Dediğiniz gibi "Şimdi Her Yerdesin"
Yakın zaman önce bende rüya aleminde karşılaştım kendisi ile çok fazla bunaldigim bir günün gecesinde beni sırları ile birlikte bir Allah c.c. dostuna yonlendirdi ve olanların ve sırların gerçekliği ortaya çıktı şimdi o Allah c.c. dostu zat münacat ediyor benim için Rabbimize gün doğmadan neler dogar inşallah sabahın sahibi olan Allah c.c. dostlarının yureklerine Feyza ederek vesile kılsın inşallah herkese hayirli geceler Rabbim bizleri Allah c.c. dostları ile birlikte kılsın inşallah.
Çok şükür tanımak nasip oldu şu an yaşadıklarımı yazamam ama her kez bilmeliki önemli bir Allah dostu idi. Allah rahmet eylesin...
Rabbime şükürler olsun ki şekerci dedemi yaşarken görmek nasip oldu bu yüzden kendimi çok şanslı hissediyorum
Bu sabah çok erken bir vakitte uyandım ve bazı sıkıntılarimdan dolayı üzgün olarak tekrar uyudum. Rüyamda kavga eden iki genç çocuğu gördüm ayırmaya calisiyordum ve beni duymuyorlardi bile. Sonra yanıma yaşlı bir adam geldi yüzünü hiç secemiyorum. Sadece beyaz bir kıyafeti vardi. Benimle evinin kapısına kadar yürüdü ama söylediği hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Taştan bir evi vardı camsız bir penceresi pencereden bir ışık siziyordu. Evine girmeden önce ben şekerci babayim işlerini halledince akşam evime çay içmeye gel dedi ve bana bir şeker yedirdiğini hatırlıyorum.Tadi o kadar mukkemeldi ki..Bu ismi ilk defa olarak rüyamda duydum ve belki bir anlamı vardır diye internette taradim. Bu yazıları buldum.Keske yasiyor olsaydi da davetine icabet etmek için cabalayabilseydim. Keşke rüyanın anlamını cozebilseydim.
Yorum Gönder