Biliriz ki her şey içimizde yaşanır… Fakat sanki bizim dışımızda yaşanıyormuş gibi algılarız ANI. Pekâlâ, ne zaman anlarız geçmiş ve gelecek arasındaKİ Anı? AN; bu ikisi arasında sıkışmayan ANIN ta kendisi değil mi? Kimi zaman da fark edersin anı, kimi zaman geçmişte yaşarsın ANı… Bazen bir müzikte, kokuda, bakışta, yerde yaşatırsın. Anlamak, Anımsamak değil midir ki AN geçmiş olunca olur adı ANI.
ZamANın birinde Bir kırlangıç vardı dost arayan, bilirdi, yalnızdı konduğu pencerenin camının ardındaki adam. Çaldı pencerenin camını kırlangıcımız, ürkek gaga tıklamasıyla, pencereyi açtı yalnız adam iç titremesiyle.
“-Ben dost arıyorum” dedi küçük kuşumuz,
“-Sen de yalnızsın, olalım mı seninle DOST?”Adam:
“-Nasıl olur? Sen kırlangıçsın, bense bir insan nasıl oluruz biz dost?”Adam kapattı pencerenin camını kırlangıcın yüzüne. Kırlangıç başını önüne eğdi hüzünle. Kırlangıç her gün yine de geldi cama, tıkladı camı yılmadan:
“-Olalım mı seninle DOST?” dedi.
Adam, her seferinde: “HAYIR” dedi.
Gelmedi kırlangıç bir gün. Adam baktı etrafına olmak için şimdi onunla dost. Aradı sordu diğer kırlangıçlara nerede olabilir acaba diye? Ama kırlangıcın ömrünün 6 ay olduğunu hiç öğrenemedi.
Eğer adam: kırlangıcın dostluk teklifini Anda değerlendirebilseydi; sonradan üzülüp böyle pişmanlık duymak ister miydi?
9 yorum:
sevgili sufi,tavsiyen için tşk.ederim mutlaka okuycam.dostluk hikayen için de ayrıca tşk.hayatın pişmanlıklar yaşattırmaması dileği ile.sevgiyle kal.:)
Çok güzel bir öykü bu.
Hayat da o kadar kısa ki, bu öykü kadar kısa ve güzel.
An'ı yakalmak..Bu hikayeyi okuyunca aklıma gelen şey şu.."biri ile konuşurken dikkat etmek gerek, söylediklerimiz son sözlerimiz ve bu onu son görüşümüz olabilir". İnsanlar birbirine ve hayata böyle baksa ne harika olurdu..
Bu gün acı bir haber aldıkdan sonra, bu hikayeyi okumak tam yerinde oldu sanki:(
Herşey geliyor ve nir anda geçiyor.Anların kıymetini bilmemiz dileği ile... sağolun.
Daha önce nerede okumuştum hatırlamıyorum ama çok güzel ve çok sevdiğim bir hikayedir bu. Tekrar hatırlattığınız için teşekkürler.
Hayat dediğimiz, iyi ya da kötü, AN'lar toplamı değil mi sonuçta.
Aslında çelişkiyi yaratan hayatın bizat-i kendisi zira; herhangi bir kişinin yada nesnenin değerini ortaya çıkaran ana etken zaman..zaman geçtikten sonra da haydi geçmiş olsun...)))
ve bilemediğimiz için anların değerini eksik kalıyor geçmişimiz böylesi anılardan...
Bazen reddettiklerimiz ya da vaktiyle değerlendirmediklerimiz,dönüp yüzüne bakmadıklarımız sonradan kalbimizi üzebiliyor işte..
Ömür kısa,ömür üzülmeye değmez , ömür bir kere verilir ve tek nefeste sökülüp alınır...
An da Bu yazıyı yakalayıp yorum bırakan tüm canlara teşekkürler.
Yorum Gönder