İnsanoğlunun gözlerini sürekli gökyüzüne çevirip çevirip uçma özlemini dile getirmesi;Hazerfan Ahmet Çelebiyi yetiştiren bu topraklarda yetişmemizden dolayı mıdır?
Turnalara, kartallara şahin ve doğanlara imrenmemiz; özgürlük özlemi, olayları ve âlemleri kuş bakışı izleme isteğinden midir?
Uçakla bir ülkeden diğer bir ülkeye gitme isteğiyle aynı olmayan, bu kanat takıp uçma isteği;Ölüme meydan okuyuş, cesaret, adrenalin, özgürlük ve Allah olduğunu hissetmek gibi bir şey midir? Ya da bu sebeplerin her biri; uçma isteği nedeni midir bilmiyorum…
Belki de insan; uçarken kendini Allah gibi hissediyordur. Hııı ne dersiniz?…
Bir zamanlar Kaş’ta sufi Cem’le dalış ve uçuş (diving ve paragliding )okulunun kafesini işletiyorduk.
Pilotlarımız her gün takılıyorlar “Tontini bu gün sıra sende “diye… Ben de hiç korku belirtisi yok. Gencecik çocuklar günde 3-4 sorti uçuş gerçekleştiriyor korkmuyorlar da, ben mi korkacağım bu yaşta diye düşünmekten de kendimi alamıyordum.
Neyse, günlerden bir gün; yaklaşık 25–30 dakikalık bir yolculuktan sonra, ortalama 1000 metre yükseklikteki ASAS dağına yönelmiş olan Halil beyin kullandığı aracımızın ön koltuğunda buluverdim kendimi…. Piste vardığımızda kısa bir dersten sonra elbisem ve kaskım giydirildi, pilotum Sukan kanatlarımızı yaydı… Dalış ekibinde eğitmen olan 2 oğlumun çalıştığı teknenin limana girmek üzere olduğunu gördüm uzaktan hayal-meyal… Cep telefonuyla 2 numaralı oğlumu arayıp “Canımmm başını gökyüzüne çevir birazdan annen kuşlar gibi uçacak” dedim.
Uzun bir sessizlikten sonra oğlumun kısık sesle söylediği söz:
” Anne hakkını helal et.”olmuştu. İşte ben o zaman titremeye başlamış, geri dönmek isteğimi bile dile getirememiştim heyecandan. Celebin bıçağına boynunu usulca uzatmış koyun gibi hernese(kanatların iplerinin bağlı olduğu oturulan şey) yerleşip verilen komuta uyarak koşmaya başlamıştım.3–5 adımdan sonra hooop yerden yükseldiğimizi fark edip iplere sımsıkı asıldım. Sanki asıldığım ipler kanatların dışında sabit bir yere bağlıymış gibi. Baktım pilotum bir elinde kamera serbestçe uçuyor…
“ben de ellerimi bırakabilir miyim?”dedikten sonra o uçuşun gözlüksüz en yalın haliyle seyrine daldım… Ülkeler arası tüm dostlarıma rüzgârla karışık tiz seslenişlerim ve sevinç çığlıklarımla selam ve sevgilerimi gönderdim; -sanki uçarken mesajlarımı daha kolay ulaştırabilirmişim gibi- Kulaklarım, beynim ve kalbim hatta gözlerim, hatta tüm iç organlarım spiralin içinde blenderdeki karışan meyvelere dönmüştü. Güneş: gümüş parıltılarını, adalarla noktalanmış masmavi denize kâh yayıp kâh topluyordu. Artık hiçbir yerde hüzün ve keder yokmuş gibi, mutluluğun sarmaladığı bir yerküre vardı altımızda.
Pilotum son bir showdan sonra inişe geçtiğimizde iniş için son komutunu da vermişti. Ama ben uçmaya daha doyamamıştım...
Bu mutluluk sarhoşluğundan olsa gerek; o gün ve gece boyu inişten sonra ayaklarımı yere basmadan yürüdüm sanki...
Nesimi’ye:
“Kâh çıkarım gökyüzüne seyrederim âlemi
Kâh inerim yeryüzüne seyreder âlem beni” dedirten duygusunun, kanatsız, pilotsuz seyir alemlerinde gezebilmesinin, Ben de böylece o gün provasını yapmış oldum ….Hak gerçek seyirleri hepimize nasip eder bir gün inşaallahhhh.....
Dilek yani Tontini
8 Mart 2009 Pazar
PARAGLİDİNGden SEYİR ALEMİNE
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
20 yorum:
Harika bir yazı olmuş bu. Okurken ben de kendimden geçtim. Seninle birlikte ayaklarım yerden kesildi bir an.
Nesimi de çok yakışmış sonuna.
Sevgiler...
Tontinim yaaa, ne güzel anlatmissin, inan seninle beraber ben de uctum, gördüm senin gözünden, o anlattigin güzellikleri, hissetim sanki hissettiklerini. Bu yazin ben de acaip bir ucma istegi uyandirdi, ama o an da, orada ben olsaydim, yapabilirmiydim senin yaptigini, bilmiyorum. Hayran kaldim cesaretine:)
Öptüm güzel yanaklarindan:)
deneyimlenen, bilinenin hatirlanmasidir Sufim, gerçek bir seyir der içim prova değil..
sevgimle..
Ne güzel bi uçuş olmuş sufim. Herhalede ben de olsam avaz avaz bağırırdım mutluluktan (tabii biraz da korkudan) darısı ruhsal uçuşlara. Buarada kandillini kutluyorum arkadaşım
Ne güzel anlatmışsın Suficim
Benimde buna benzer bir uçma öyküm var. Yata iple bağlanıp, havalandım bende bir kere. (Ona ne deniyor hatırlamıyorum) Gökyüzü ve yukarıda öylesine bir mutluluk vardı ki.. Yukarıdan herkes aynıydı, maviydi, beyazdı ve tüm sesler yokolmuştu.. Ben bunu hac gibi gördüm kendime, inerken de egenin mavi sularına indi bedenim su ile arındım sanki..
Çok korkarakta olsa yapığım dalışın ardından Efe'nin ısrarlarıyla uçmaya da karar verdim. Bir pilotta o, diğerinde ben beraber uçacaktık gökyüzünde. Gözümü karartıp tamam dedim, pilotlarla konuşuldu ve "uygun olan ilk gün haberleşeceğiz" denildi.Bu konuşmadan 1 Hafta sonra hamile olduğumu öğrendim.:)İşte o zaman kanatlanıp uçtum ben. Gerçekten ama:)
Kocaman sevgiler...
Kadınlar gununuz kutlu olsun:)
sevgılerımle.
Kandil olmuşsun
fitil olmuşsun
delil olmuşsun
Mübarek olsun.
Ben nasıl kör olabilirim ki...
Sevgiler.
Canim Suficim, sen Bir tanesin !
Hep insallah dedigin duanin aslinda gercek oldugunu goruyorum ben burda, sen OLmaya degil oldurtmaya gelenlerdensin...Dogumgunumuz kutlu olsun...
Can dostum,
Bende bir gün uçmak isterim, ama desteksiz.
Kuşlar gibi alabildiğine özgür.
Neden mi ? Uçmak..
Uçmak özgürlük,
Uçmak cesaret,
Uçmak sesini daha geniş alanlara duyurmak,
Uçmak bir mucize gibi gördüğüm kainata doyasıya bakmak,
Uçmak zamana yetişmeye çalışmak,
Uçmak teknolojik hiç bir alete bağımlı kalmadan dolanmak,
Uçmak yeni yeni insanları tanımak,
Uçmak sorgularına belki daha hızlı cevap bulmak,
Uçmak adrenalin,
Uçmak altında ağ olmadan yükselmek,
Uçmak kendini sansürlemek zorunda kalmamak,
Uçmak hayat ya..
En büyük hayallerimden birine değinmişsin Sevgili Sufi
fazla konuştum kusura bakma. :))
Kendini büyük güç gibi hissetmek mi ?
Bu aslaaaaaa
Dediğin gibi hayallerde değilde gerçekte uçmak umarım hepimize kısmet olur..
Çok güzel bir yazı ellerine sağlık.
Sevgilerimle...
ölmeden önce yapmak istediğim bir şey, inşallah bende senin gibi bu guzel yazıdakileri yaşamak istiyorum nasipse.sabah sabah uçtum bende sayende :))
Tebrik ediyorum, cesaret isteyen bir iş :))
yaparmışım gibi geliyor ama emin olamıyorum bir türlü :))) öyle güzel anlatmışsın ki cearet aldım yazdıklarından eğer birgün yaparsam haber veririm :))
Sevgili Tontini :))
artık ben de yürekten inanıyorum "ikiz ruhlar" olduğumuza :)
Okul yıllarında milli paraşütçü idim, okurken o yıllara geri gittim ve seninle aynı heyecanları yaşadım. İlk uçuşta son ANa kadar ki coşku ve uçuşun artık geri dönüşün imkansız olduğu ilk ANına rastlayan panikle karışık heyecan, gökyüzünde süzülürken herşeyin kuşbakışı göründüğü, tüm önemini yitirdiği ve sadece O'nu hissettiğin, O'nunla bütünleştiğin, bir olduğun hissi.... muhteşem bir duygu :)
o kuş olma halini, herşeyi unutup sadece O olma halini maviliklerde süzülerek hissetmeyi özlemişim... teşekkürler hatırlattığın için :)
çok sevgilerimle...
Lise yıllarında uçma tutkusu ardından paraşüt ve planörle tanışmış bir delinin hayranlığını kazndınız.Uçmayı ben bu kadar güzel anlatamadım hiç bir zaman.Ve Nilambara gibi ben de size teşekkür ediyorum hatırlattığınız için.Bu yaz gitsemmi ki paragliding yapmaya:))
Sufim bulamadım yazıyı..
Sevgili aysema
Sevgili Belgin
Sevgili Düş
Sevgili Guguk kuşu
Sevgili Brajeshwari
Sevgili ela
Sevgili Öykü
Sevgili Tutsak
Sevgili Uma
Değerli yorumlarınızın verdiği güçle yazıyor kalem, daha doğrusu harflere basıyor parmaklar...Yüce arınmışlıkları yazalım bir gün inşa-Allah.Sevgilerimle dilek.
Sevgili Efsa
Sevgili Asortik krep
Sevgili Yaşamın kıyısında
Sevgili Filiz
Sevrtik krep
Sevgili Beenmaya
Sevgili Nilambara
Sevgili Sishyphos
Sevgili İlham perisi
Benim gibi delilerin,cesur ve yürekleri Allah'a en yakın olanların, doğayı denizi ve engin gökyüzünü görebilenlerin yorumları beni daha cesaretlendirip Bungee Jumping yapmaya karar verdirdi desem nasıl olur?En iyisi bizler ışık hızını geçip zaman gezgini olalım HIZIR gibi ne dersiniz.Sevgilerimle dilek.
sevgili tontini :)
sen inanılmazsın ,asla yapamam ben bunu..
sevgiler
Yorum Gönder