Nasıl ki can bedende akıl fikir içinde, gören göz, duyan kulak söyleyen dil hep bendeyse, Ben de O’nda; dört hatta 5 elementi de mümkün değildir birbirinden ayırabilmem. SU; Ben asım derken, TOPRAK girdi isyan ve feryada bugünde… Diğerleri ne zaman başkaldırır, onları bilemem ben. BEN nasıl bir bütünsem insan olarak, ayrılamasa parçalarım birbirinden, uzuvlarımı önem sırasına bile koyamazken, 5 unsur nasıl ayrılır birbirinden. Suyun sözlerine saygıyla eğildik. Bugün de TOPRAK anlatsın bakalım kendini dedik:
Bağrımda ne varsa O’nundur Ondandır, karanlıklarımda bir tane yaş ve kuru her şey ne varsa onun kitabında yazılıdır. Benim bağrımda yetişir üzümler yoncalar, gür çimenli, bol ağaçlı bahçeler, meyve, otlak sebzeler..”O Odur ki; Sizi önce topraktan, sonra bir spermden, sonra bir embriyodan yaratan.”
Sad suresi 71. ayette:
“Hani rabbin meleklere şöyle demişti: Ben çamurdan bir insan yaratacağım bir avuç toprak al da gel yerden.” Ben ağlayıp feryat etmiştim meleklere vermek istememiştim bedenimden. Benden yaratılan canlı acı çeker benden çıkan bana döner demiştim de anlatamamıştım. Sonra Azrail ahdine vefa gösterip de kapıp götürüvermişti bir avuç toprağımı bir yerlerimden. Atanız Âdemin ilk yaradılışı işte böylece olmuştu, benim bedenimden. Sonra bir atımlık sudanmışsınız orasını ben bilmem. Dönün bakın bir çevrenize dokunduğunuz her şeyde ben yok muyum? Ya yiyip içtiğinizde? Oturacağınız evlerinizi benim üstüme yapmadınız mı? Yediklerinizi benden toplayıp, benim için savaşlar yapıp yenilip yenmediniz mi? Kazdınız, bellediniz, sınırlar koydunuz, elediniz hiç ses çıkarmadım ben. Akan kanlarınızı da ölülerinizi de hazinelerinizi de en derinlerimde saklayıp kimselere ifşa etmeden. Benden yaparsınız testilerinizi çanaklarınızı, ben üretirim eğninize giydiklerinizi, bende ararsınız hastalıklarınıza şifanızı…Oyuklarımda tutarım okyanuslarınızı,yükselir bedenim, dağlarımla tutarım rüzgarınızı. Yol olurum gelip geçişinize, üstümde koşarsınız, tükürüp, pislersiniz üstüme yine de. Bağrımdan çıkarırsınız yakıtınızı petrolünüzü bile. Mineraller madenler... Parmağınıza, göğsünüze taktığınız kıymetli taşlar altın elmas pırlantalar ne varsa bendedir BENde. Bir gün bana da şükredip Âşık Veysel gibi” benim sadık dostum kara topraktır” demediniz bile. Olsun, yine de dönüp geleceğiniz Allah’ımın emriyle benim bağrım, ben sizi sarıp sarmalarım Onun emriyle yine de şefkatimle.
Ey sadık dostumuz TOPRAK: Biz seni SEviYOruzzz.
24 Mart 2009 Salı
TOPRAK: BİZ seni SEviYOruzzz
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
15 yorum:
Nasıl çoşkuyla okudum yağmur az önce durdu bu yazıyı okurken penceremi açtım miss gibi toprak kokusunu çektim içime ve mutlu oldum biz kez daha çok teşekkürler sevgilerimle
Bize bedeninden parca veren, bizim üzerinde bu kadar yaramazliklar yapmamiza, onu kirletmemize ragmen, bizi genede gögsünde barindiran, sarip sarmalayan topraga benden selam olsun.
Kalemine, yüregine saglik, Dilek annem, seni cok seviyorum:)
bir parça su için yağmur dualarına çıkanlar ve yağmur yağmur diye inleyen sesler gibi,bir parça toprak için kıvranıp duracağımız günler geldi aklıma...hep birşeyler kaybedilince veya kaybedilmeye yakınken değerinin anlaşılıyor olması kötü,hatırlattığınız için tşk.Dilek.
geldiğimiz, üzerinde yer ettiğimiz, ve gideceğimiz yer...
Hele bir de ayaklarımızın toprağa teması vardır,içimizdeki kötü herşey kaybolur;sırtımızı yaslarız toprağa,gökyüzü bizim olur.
nazım sevgilisini toprağa benzetir bazen;
çömeldim, bakıyorum toprağa,
otlara bakıyorum,
böceklere bakıyorum,
mavi mavi çiçek açmış dallara bakıyorum,
sen bahar toprağı gibisin sevgilim
sana bakıyorum.
der.
Ne kadar ferah yazıların var ,seni hep okumak okumak istiyorum.
Aşık Veysel ı anmak geldı ıcımden zaten bı kac gun once ölum yıldonumuydu
DOST DOST DIYE NICE NICESINE SARILDIM.BENIM SADIK YARİM KARA TOPRAKTIR.Demıstı..
Toprak hersey..
Küçücük bir tohumdum bir zamanlar... Toprağın kollarında filizlendim, büyüdüm... Gün oldu;
O toprağa yeni tohumlar verdim... Ama hep bildim ki toprak olmadan ben olamazdım. Ben olmadan da toprak çoğalamazdı. Kurak kalırdı. Bu yüzden ben ne kadar seviyorsam toprağı, o da beni o kadar seviyor.
Eline ve yüreğine sağlık. Topraktan geldik yine toprağa döneceğiz.
Toprak der ki;
''Teşekkürler sana ey insan ben sana çeşitli bitkiler, o bitkileri yiyen hayvanlar aracılığı ile kendimi sundum sen kabul edip beni sen de sana dönüştürdün ben kendimi sadece olduğum kadar zannederken bütün evreni tanıma şansına seninle vardım sonunda bana dönecek olsan da geride bıraktıkların bana hizmet etmeye devam edecekler Teşekkürler ey İNSAN.''
Teşekkürler ey TOPRAK
Sevgili ateş böceği;
Yağmurla toprağın birleşmesini iki sevgilinin kavuşmasına benzetirim ben de.Toprak mutluluktan aşk kokuları sarar ortalığa.
Sevgili cadım;
Selamın iletilmiştir, benim iletmeme de gerek yok sen duyurmuşsundur zaten ona şükür kelimelerini.Bende sardım kollarımla okşadım toprağın bedenini.
Sevgili maryjade;
Ben de dün yazıyı yazarken nelerin üstünden geçip farketmediğimizi ve değer bilmediğimizi anımsayıp ağladım inan şükürler olsun bize sunulan tüm nimetlere.
Sevgili beenmaya;
Bizim hizmetimize sunulanları farketme bilincinde buluşalım.
Sevgili y.
Nazım'ın dizelerinde sevgilisini toprağa benzetmesi ne kadar anlamlı.Su olmuş o da yağmış sevgili toprağına.Negatiften arınmak için biz de çıplak ayak toprağa basarız. Nasıl unutmuşum.Negatifi pozitife dönüştüren de toprak.Teşekkürler
Sevgili öykü;
Aşık veysel'i hiç unutur muyum ben onu o yaşarken Aşık veysel geceleri düzenleyip ananlardanım.Büyük oğlum onun öldüğü günlerde doğdu ve ilk şarkısı "iki kapılı bir handa" oldu
Sevgili bugünü yaşama arzusu
Biz olmadan kime hizmet edecekti? adı bile anılmazdı değil mi.Olsun biz yine de verdiği nimetlere şükredelim.
Sevgili nesli;
Vücudumuzda toprakta mevcut tüm mineraller varmış, berilyum hariç.Bir zaman bunu araştırmıştım ben de.
Sevgili tutsak;
"kendimi sundum: sen kabul edip beni sen de, sana dönüştürdün"
İşte bu cümle en güzel evrimi anlatan cümle bence sevgilerimle.
Sevgili Sufi...
(Sana bu isimle seslenmek çok hoşuma gidiyor)
Beş elementten biri olan "Toprak" insan bedenindeki enerjilerin de simgesi aslında. Temel olan kök çakramız (muladhara) topraklanma ile bağlantılıdır mesela. İnsan bu çakra aracılığıyla toprağa kök salar. Hepimizin topraktan beslenmeye ihtiyacı vardır. Sadece fiziksel anlamda değil, ruhsal anlamda da! Kök çakrası iyi çalışan kişiler toprak enerjisiyle beslenir, dengelenir ve bedeninde kendini iyi hisseder. Kök çakra, kozmik enerjiyi maddi düzeye iletir.
Toprakla temas ettiğinde insanların garip bir huzur ve mutluluk hissetmesinin ve yağmur sonrası toprak kokusunda ilahi aşkı bulmasının nedeni budur bir bakıma.
Sevgiler...
Her zaman yorum yazmasamda mest olarak okuyorum yazılarını, yüzümde bir güşlümseme, gönlümde bir ferahlıkla ayrılıyorum sayfandan. Bunları düşündürdüğün için teşekkür ederim.
Yaş geçtikçe daha farklı bakar oldum çevreme. Önceden vitrinler çekerken ilgimi şimdi doğanın renklerini, bizim için özel olarak yaratıldığını hissederek yaşıyorum.
Sevgiler...
Sibel
Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.
Sevgilerimle...
Bu arada mimlendiniz, hiçbir şey için geç değildir.
Yorum Gönder