Küçük kız, kendini bildiği günden bu yana annesinden büyük bir şefkat görmüş ve ondan duyduğu sözlerle, pamuk prensesten daha güzel olduğuna inanmıştı. Ona göre nur yüzlü ve badem gözlüydü. Bir tanecik yavrusuydu her zaman. Ama ilkokula başlayınca işler değişti. Arkadaşları onun hiç de güzel olmadığını, hatta çirkin bile sayıldığını söylemekteydi.
Küçük kız, ilk önceleri onlara inanmadı. Çünkü herkes birbirini kıskanıyordu. Ama birkaç yıl içinde gerçeklerle yüzleşti. Annesinin bir pamuğa benzettiği yüzü, çiçek bozuğu bir cilde sahipti. “Badem” dediği gözleri ise şaşıydı. Vücudu da bir serviyi andırmıyordu. Demek ki annesi onu aldatmış ve yıllar yılı çekinmeden ona yalan söylemişti. Genç kızın anne sevgisi kısa bir süre sonra nefrete dönüştü..
Evlenme çağına gelmiş olmasına rağmen yüzüne bakan yoktu. Üstelik de gözleri, tüm tedavilere karşın düzelmiyordu. Genç kız doktorların gizlice yaptığı konuşmalardan kör olacağını anladığında çılgına döndü ve kendisini hala çocukluk yıllarındaki ifadelerle seven annesinin bu yalanlarına dayanamayıp evi terk etmeye karar verdi. Fakat annesi, uzak bir yerde iş bulduğunu söyleyerek ondan önce davrandı. Ve kazandığı paraları bir akrabasına gönderip, kızına bakmasını rica etti. Genç kız bir süre sonra görmez oldu. Karanlık dünyasıyla baş başaydı.
Bu arada annesini hiç merak etmiyordu. YALANCIYDI Annesi, ölse bile bir kayıp sayılmazdı. Bir gün doktorlar, uygun bir çift göz bulduklarını söyleyerek kızı ameliyat ettiler. Ancak O, gözünü açtığında yine aynı yüzü görmekten korkuyordu. Fakat kör olmak zordu. En azından kimseye yük olmazdı. Genç kız, ameliyat sonrası aynaya baktığında, müthiş bir çığlık attı. Karşısında bir dünya güzeli vardı. Gerçekten de harika bir kızdı gördüğü.
Yüzündeki bozukluklar tümüyle kaybolmuştu. Çok kemerli burnu düzelmiş, kepçe kulakları normale dönmüş ve yaban otlarını andıran saçları, dalga dalga olmuştu. Genç kız, yanındaki yaşlı doktora sevinçle sarılarak,
”-Sanki yeniden dünyaya geldim! ” dedi.”Yüzümde hiçbir çirkinlik kalmamış, estetik ameliyatı mı yaptınız?” Yaşlı doktor:
“-Böyle bir ameliyat yapmadık kızım!” diye gülümsedi.
“-Annenin bağışladığı gözleri taktık. Sen onun gözleriyle gördün kendini!..”
Alıntı:Bütün dünya'dan.
16 Mayıs 2009 Cumartesi
YALANCI
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
16 yorum:
İnsan ne tuhaf bir mahluktur yaaa anlamak mümkün değil sadece bunu söylemek geldi içimden gerçekten çok tuhafız ...
Kuzguna yavrusu şahin görünürmüş. Doğru... Analar yavrularını görmek istedikleri gibi görürler. Yanlışlarını kapatıp düz doğru gösterme çabasına girerler.Başarana ne mutlu.
her okudğumda tuhaf olurum bu yazıyı, dünyadaki güzelllikleri her yönüyle görebilmek kaç kişiye nasip oluyor acaba :?
Annelik işte,yavrusu her annaye güzel ve mükemmel görünür,ön yargılı davranan bu kızcağızda anne olduğunda anlayacak,biz öyle olmadık mı...çok güzel bir hikayeydi,sevgiler
Ne zaman bir insanı sevsek ondan güzeli yok. Ne zaman bir insanı sevmesek ondan sevimsizi yok. Gözün işine duygular fena halde karışıyor galiba...
anne nasıl bir sevgi ve şevkatle bakıyor demek ki.
aslında kalbin gözü ile gören insanlar güzel görüyor.
çok hoş bir hikayeydi
Hepimiz dünyaya ve diger insanlara bakinca "bir annenin yavrusunu gördügü gibi görsek keske herseyi ve herkesi", diye gecirdim icimden...
ah anam ah...
kıymetini bilmek için niye burnumuzun sürtmesi, gözlerimizin kör olması gerek ki?
şimdi üzüntümün nedenini anlıyormusun?
Sevgili ateş böceği;Tuhaf, nankör bazen de zalim olabiliyoruz işte.
Sevgili Nilgün;Ah keşke çocuklarımıza olduğu gibi davranabilsek herkese, Affedici, içten,koruyup kollayıcı.
Sevgili evren;Herşeyin alınıp satıldığı bu dünyada "güzel gören gözler" de satılmalı değil mi?
Sevgili dün bugün;Anne olunca anlayacaksın sözlerini genç kızlığımızda öyle çok duyduk ki.Anne olduk anladık.
Sevgili kedim;Demek ki güzel gösteren ve gören sevginin gözleri.Diğer gözler bahane değil mi?
Sevgili kubra zeynep kara;Can gözüyle gördü mü kişi ne hata kalır, ne kusur, ne eğri, ne büğrü.
Sevgili kız kardeşim;Ben de sana derim ki "keşke bu güzel duan kabul olsa"
Sevgili haccecan;Burnun da sürtülmesin, gözlerin de kör olmasın anne ol yeter canım.
Sevgili guguk kuşum;Bazen evladın nankörü bazen de anaların kör olanı çıkabiliyor canım.
işin özü dünyasal gözle bakmak değil sevginin özüyle bakabilmek. Nermin
insanoglu ıste...keske herkese tek gözle ,gonul gozuyle , aynı bakabılsek...
Benim için çok anlamlı bir hikaye oldu teşekkürler.
Sevgili Nermin;
Dünyasal gözleri kutuya, gönül gözlerini öze bağladık gitti.
Sevgili dolunay;
Önyargı bataklığında gözlerimize çamur dolunca görmek zor oluyor ya.
Sevgili Efsa;
Kimi anne böyle canını verebiliyor işte.Sevgilerimle.
Sevgi varlığın temelidir.
Yorum Gönder