Unutmayınız ki CUMHURBAŞKANI bile sınıfta öğretmenden sonra gelir. ATATÜRK.
Ben bir öğretmen çocuğuyum. İlk öğretmenim de annemdir. Öbür çocuklar gibi okula başlarken yabancılık çektiğimi söyleyemem. Yaşamım okulda başlamıştı. Ancak okula başlamamla yeni bir sorun önüme çıktı. Annemi öbür çocuklarla paylaşmak zorunda kalmıştım. Evde benim üzerime kanat geren, bana bir çiçek gibi özen gösteren annem, okulda ve özellikle sınıfımızda bambaşka biri oluyor, tüm çocuklar onunmuş gibi onlara da aynı sevgiyi gösteriyordu.
Dahası, onların sorunlarını eve de getiriyor ve hepsiyle ayrı ayrı ilgileniyordu. Bu benim kıskançlığımı arttırıyordu. Özellikle "Ümmü" ile çok ilgileniyordu. Bu siyah saçlı, siyah gözlü, tombul yanaklı köy çocuğu pek konuşkan değildi. Teneffüslerde oyunlara da katılmazdı. İçine kapanık, sessiz bir tipti. Annem teneffüslerde "Ümmü" ile oynardı. Ümmü'nün sorununa çözüm bulabilmek için ailesi ile sıkı bir ilişki kurmuştu. Bu çalışma kısa sürede meyvesini verdi.
Ümmü oyunlara bizim çağırmamızı beklemeden katılıyor, çalışmaları ile de kendini gösteriyordu. Annemin sevinci sonsuzdu. Bir ödül almışçasına "Ümmü'yü kazandım" diye seviniyordu. Fakat sevinci uzun sürmedi. Talihsiz bir olay Ümmü'nün yaşantısını alt üst etti.
Soğuk bir kış günü evde yalnız kalan Ümmü, sobayı yakmak istemiş fakat yakamamış. Bakmış ki olmuyor, kızgın odunların üzerine gaz dökmüş ve kibriti yakmış. İşte ne oldu ise o zaman olmuş, sobadan fırlayan alevler Ümmü'yü sarmış. Dumanları gören komşular eve koşmuşlar. Ümmü'yü yarı baygın halde kurtarmışlar, yangını da bastırmışlar.
Ev kurtuldu. Fakat Ümmü geçirdiği korku nedeniyle konuşamaz oldu. Gösterildiği doktorlar Ümmü'yü ancak bir şokun konuşturabileceğini söylemişler. Annem Ümmü'yü sıkıntılı günlerinde yalnız bırakmadı. Sınıfa getiriyor, onunla yine ilgileniyordu.
Aradan iki ay geçti. Annem kalp çarpıntısı geçirerek derste rahatsızlandı. Rengi sararıyor, nefes almakta güçlük çekiyordu. Babam bir taksi getirdi, annemi bir battaniye içinde sarsmadan arabaya yerleştiriyorlardı ki; kekeleyen bir ses işitildi. "Öğretmenim ne olur iyi ol, seni çok seviyorum." Hepimizden önce annem tanıdı sesin sahibini. Ümmü'ydü bu.
Annem kapalı gözlerinin ardından sızan yaşlarla, "Ah ne güzel Allahım. Ümmü de konuştu." dedi.
Ben de bilgisizliğin karanlığına ışık tutacağım. Yurdumun çocuklarına bilgiden taç öreceğim. Öğrencilerimin gönüllerinde yaşayacağım.
"Öğrenci gözüyle öğretmen"
Adlı yarışmada birincilik ödülü alan yazı.
Alıntı: Özlem ÖZTUĞ
resim:İmages.com'dan.
24 Kasım 2009 Salı
CUMHURBAŞKANI BİLE
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
18 yorum:
ne şahane bir yazı bu ne kadar yakışmış bugüne de...
oldu mu şimdi, kim silecek göz yaşlarımı...
küçük yürekleri sevgi ile büyüten tüm yürekli öğretmenlerin günü kutlu olsun... sevgiler...
oldu mu şimdi, kim silecek göz yaşlarımı...
küçük yürekleri sevgi ile büyüten tüm yürekli öğretmenlerin günü kutlu olsun... sevgiler...
Böylesi öğretmenlerimizin var oluşu ümitlendiriyor beni saygıyla selamlıyorum onları.
Öncelikle bu yazıyı okuyan tek sulugözün ben olmadığını görmek mutlu etti beni.
Bu yazıyı yazan öğrenci kaç yaşında ve nereli acaba?
Annemin kendi ilkokul yıllarından bahsederken özellikle değindiği bir konu vardı, hiç unutmam:"biz okuldan çıkmadan önce sınıf öğretmenimiz tek tek hepimizin montunu giydirir ve kaşkollarımızı kontrol eder, öyle gönderirdi eve".
Öğretmen demek, özellikle de ilk öğretmen olan ilkokul öğretmeni ikinci anne demek bana göre.
Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun.
Ağladım, ağladım gidiyorum...
oysa bizler ne kadar ışık olabiliyoruz onlara diye düşünmekteyim şimdi OECD 2009 raporlarında Türkiye'deki öğretmenlerimizin halini okuyunca...
yine de her şeye rağmen kutlu olsun sadece bu günleri değil her günleri...
sevgii sufi sen bu ülkenin yetişdirdiği değerlerden birisisin ve zamane dervişisin.Bu güzel yazıyı bızımle paylaştığın için de teşekkür ederiz.Saygılarımla.
harika tek kelimeyle harika...ve hüzünlü hemde çok
Nasıl etkilendim anlatamam! böyle özel bir günde bu kadar güzel bir yazıyı bizimle paylaştığınız için öncelikle size ve yüreklerindeki sevgi ve büyük özverilerle yetiştirdikleri öğrencileri ile bizim için çok özel olan değerli Öğretmenlerimize sonsuz teşekkürler ediyorum...
ve
Tüm Öğretmenlerimizin bu özel günlerini kutluyorum...
Hayata bakışımızın şekillendiği yaşlarda bir öğretmen elinin minicik bir elle el ele tutuştuğu anda doğabilecek mucize. Hepimizin mucielere ihtiyacı var ve o mucizeleri oluşturacak düşünsel güçlere; kalbi iyi atan iyi insanlara; kalbi insanca atan öğretmenlere..
Öykü için teşekkürler sufi'm..
Sevgili Dostlarım
Bizlere sevgi şefkat ve inanç tohumları eken sevgili öğretmenlerimizi bugün andık.Ancak birgünle kısıtlayamayacağımız sevgi ve şükranlarımızı geniş zamanlara yayıp onların önünde eğilmemiz gerektiğine inanıyorum.Bu büyüyüp olgunlaşmamızın pozitif yanı.Bir de negatif öğretmenlerimiz var ,onların verdiği dert sıkıntı ve onların yaptırım gücüyle uğradığımız haksızlıkların da bizleri olgunlaştırdığı ve güçlenmemizde çok payları olduğunu yadsımamamız gerekiyor.Onlara da bizlere olumlu katkılarından dolayı teşekkür ediyorum doğrusu onların görevleri daha zor.Çünkü kötülük yapabilmek her yiğidin harcı değil.Herkese yürek dolusu sevgilerimle.
Cok guzel anlatmıssın onların bızım ıcın anlamını sufıcım..
Cok guzel bı yazı olmus
Ben de ıznınle bu guzel yazı eslıgınde
kutluyorum tum ogretmenlerımızı
sevgıyle..
Sevmeyi becermeyen insanlar anahtarı karşılıksız ilgi ve sevgi olan insanı açmak adına genellikte tekme yumruk kırarlar...
Sonra ne mi? olur. Ne olacak o insan yol geçen hanı olur..
Onun içindir ki öğretmen özellikler sınıf öğretmenleri anne ve babadan sonra örnek alınan en önemli kişidir. Kişiliktir...
Günümüzde bu fedakar mesleği huzur ve rahatı pahasına ifa etmek isteyen tüm eğitim gönüllülerine ve özellikle Handacığıma öğretmenler gününüz kutlu olsun diyorum...
Her zaman yanınızdayız...
:)
Çok duygulandım canım çok.
seviglerimle...
Sevgi'yi hissettim.. Ödülü fazlasıyla hak eden bu yazıyla bizleri tanıştırdığın, paylaştığınız için de çok teşekkürler,..
Off yazının sonu fena dağıttı yüreğimi, göz pınarlarım ıslandı..
Anneniz gibi değerli öğretmenlerin hep var olmasını çok diliyorum allahtan..iyi bir öğretmenin sihiri büyüsü öyle fazlaki...
Sevgili Öykü,Hüseyin,Özlem,Fıkra seven ve onuncu köyün Adamı;
Aslında hepimizin öğretmen kürsüsünde ve aynı zamanda öğrenci sırasında olduğumuz zamanlarımız vardır.Herbir konumda aşkla ayaklarımızın üstünde durabilmemiz ve yardım ellerimizi özveriyle karşımızdakine sunabilmemiz dileklerimle.Ne güzel dostlarsınız, iyi ki varsınız sevgilerimle.
Yorum Gönder