Adam ve hayattaki tek arkadaşı olan köpeği bir trafik kazasında birlikte ölmüşlerdi. Hikaye bu ya, gökyüzüne çıktıktan sonra bembeyaz bulutların arasında dolaşmaya başladılar. Adam çok susamıştı. Biraz su bulabilmek ümidiyle yürümeye devam ederken, birden kendilerini muhteşem bir manzaranın karşısında buldular.Rengarenk çiçeklerle süslü bir bahçe, altından yapılmış bir bahçe kapısı ve onları karşılayan beyazlar içinde bir kadın…Adam köpeğiyle birlikte kadına yaklaştı ve sordu:“Afedersiniz! Burası neresi??"Kadın ona gülümsedi: “Burası cennet efendim!?"Adam bunun üzerine sevinçle, “Harika!?" dedi. “Peki, bana biraz su verebilir misiniz? Çok susadım da"Kadın cevap verdi: “Elbette efendim, içeri girin. İçerde dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz." Böylece adam köpeğine, “Haydi içeri giriyoruz" diyerek kapıya yürüdü ama kadın onu birden durdurdu:“Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle gelemez. Hayvanları içeri almıyoruz"
Bunun üzerine adam bir an durdu, düşündü ve geri dönüp köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam tersi yönünde yürümeye koyuldu. Bir müddet geçtikten sonra kendilerini bu defa tozlu ve çamurlu bir yolda buldular, yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini andıran bir kapıyla yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı.Adam sordu; “Afedersiniz! Bana biraz su verebilir misiniz"Dede, “içeri gel" dedi, “Kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir çeşme var."Adam tekrar sordu; “Peki, arkadaşım da benimle gelip oradan su içebilir mi?"Dede, “Tabi" dedi. “Çeşmenin yanında köpeğinin de su içebileceği bir kâse bulacaksın."Bunun üzerine adam kapıdan girdi, biraz yürüdükten sonra sağ tarafta çeşmeyi buldu. Adam çeşmeden, köpekte oracıktaki kâseden doya doya içerek susuzluklarını giderdiler.Derken, adam girişte bekleyen dedeye sordu: “Su için çok teşekkür ederim. Peki burası neresi?" Dede, “Burası Cennet" dedi.Bunu duyan adam şaşırdı: “Ama nasıl olur? Az önce burası gibi kırık olmayan muhteşem bir yere gittik ve orasının da cennet olduğunu söylediler." Dede, “Şu rengarenk çiçeklerle süslü altın kapılı yer mi?" dedi ve devam etti “ama orası cehennem." Adam iyice şaşırmıştı: “Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor diye hiç kızmıyor musunuz?" Dede gülümsedi: “Kızmıyoruz, çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanları, cennetten uzak tutuyorlar."
Alıntı: Bütün dünyadan
19 Aralık 2009 Cumartesi
EN İYİ ARKADAŞINI YARI YOLDA BIRAKMAYANLAR
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
19 yorum:
biliyorsun değil mi her öykünde kocaman bir öğreti var... ben bilerek geliyorum, her seferinde yepyeni bir hikaye ile bildiklerimin altını çizmek için... sevgiler... kocaman, kocaman sevgiler...
gerçekten çok seçici ve anlam dolu bir öykü yine!
gerçek dost ve gerçek arkadaşlar insanı yarı yolda bırakmayanlar dır öyle değil mi!Günümüzde ise ne çoklar!..
Paylaşım için teşekkürler...
Yine ne dersler çıkarılacak bir hikaye...
Yüreğine sağlık Sufim :)
Inanılmaz guzeldı
cok sevdım bu oykuyu sufıcım
dostlarınla oldugun her yer cennet
Onları yarı yolda bırakanlar ise
zaten yalnızlıga ve cehenneme bu dunyada mahkum olanlar
Inanılmaz guzeldı
cok sevdım bu oykuyu sufıcım
dostlarınla oldugun her yer cennet
Onları yarı yolda bırakanlar ise
zaten yalnızlıga ve cehenneme bu dunyada mahkum olanlar
tekrar okumalı tekrar okutulmalı tekrar tekrar.....elinize yüreğinize sağlık :)
Öyle güzel öyle anlamlı bir öykü ki... Allah dostlarımızın değerini bilmek, değer bilen dostlarla olmak nasip etsin.
Sevgiler canım
Selamlar
çok hoş bir o kadar da düşündürücü bir paylaşım olmuş.emeğine sağlık...
Sonsuzluğu mekan edeceğimiz yeri cennet bile olsa dostunu tercih eden kaldımı acaba yaşadığımız zamanda?
Yüreğine sağlık ve paylaşımın için çok teşekkürler. Sevgiler...
Nankörler ve vefasızlara anlatılabilecek muhteşem bir hikaye bu.
Gerçek dostluğun nasıl bir şey olduğunu ve ödülünü açıklayan..
Yazan ellerine ve yüreğine sağlık yine sevgili sufim..
Harikaydı..
Sevgilerimle...
Benim de daha önceden okuduğum bir öyküydü, hatırlamak güzel oldu.Sevgiler:)
Vay bea hikayenin finaline bak!
Çıkarsız dostluklar nasip etsin Mevlam.
Teşekkürler Sufi.
SAygılarımla...
Ne güzel bir hikayeydi bu sufim.
Saol paylaştığın için.
Sevgilerimle..
Ders verici harrrika bi yazı Sufi
ablacığım.Bu güzel paylaşım için
teşekkürler,Sevgilerrr
Paylaşım için teşekkürler Sufi can.!
Güzel kurgu
Güzel hikaye.
Ayrıca
Kapının altın olmasından belli idi oraların cennet olmadığı :)) Cennet her insana göre değişir..Kapı kapıdır..Altın olsa ne tahta olsa ne
Sevgili Güzel dostlar, dost olmanın erdemini bilen ve iyi günde kötü günde dostunun yanıbaşında olabilenler;
Evren;
Esmir;
Funda;
Öykü;
Agrasifboy;
Çınar;
Birgüzelçiftiz;
Nur ;
Zeugma;
Elif;
Sözünözü;
SeRİOuus;
Ayşegül;
Hüseyin;
Bu yazıyı okumayanlar dost kıymeti bilmiyor demek değil bu.Ben inanıyorum ki; böylesi bir hikayeyi okuma zahmetine katlanan ya da blog dünyasında sayfa açmış derdini,mutluluğunu, hayatla ilgili düşüncesini sanal da olsa dostlarla paylaşmak isteyen her kişi duygusal platformda ipi göğüsleyen kişidir.Madde dünyasının kişisi borsa oyunlarıyla, paranın vazgeçilmez cazibesiyle ilgili alanlarda boy gösterir.Kapımızı çalıp da bir kuru ekmeğiniz var mı demez değil mi?Onun da tekamülü o boyutta gelişecektir, kimseye sözümüz olamaz zaten.Herkese çıkarsız dostluklar nasip etsin Allah inşaallah.Hepinize kucak dolusu sevgilerimle.
çok etkilendim okurken sufi.içim üperdi bir an.Bu denli sevgi insanı cennete götürür tabiiki.
hepimiz böyle sever ve seviliriz umarım.
Sevgili bir masal anlatsam;
Gereği gibi sevgiyi yaşamak ve yaşatmak işte cennetin ta kendisi.Ben de hepimiz için sınırsız sonsuz cenneti; sevgilimizin cemalinde görebilmemizi diliyorum, sevgilerimle.
Ne güzel, ne sıcak bir öykü..
Yorum Gönder