İNSAN OLMAK

Bir yola çıktım hiç bilmediğim. Tanıdık gelen tek şey yüreğimdi. Bir de hatırlamayı istediğim anılarım bavulumda. Hayat öyle başarılı bir öğretmenmiş ki, anlayamadığınız birçok şeyi size yaşatarak; o bilmediğiniz yolu taşıyla, toprağıyla, çamuruyla, yol kenarındaki satıcı amcasıyla, üçkâğıtçı dilencisiyle, öğretiyormuş. Birçok kişinin hayatında diğerlerininkine benzemeyen olaylar yaşansa da öğretilerimizin aynı olduğu ortaya çıkıyor. Bu yazımdan yaklaşık 3 ay önceki düşüncelerimle, yaşantılarımdan elde ettiklerim arasında o kadar çok fark var ki. Yazdığım olayları birebir yaşamasanız da tanıdık bir taraf bulacağınızı düşünüyorum.
Hepsi içimizden birini temsil ediyor aslında.


Nefes alışımız, yorgunluğumuz, olaylara verdiğimiz tepkiler, kahkahalarımız o kadar yakın ki birbirine; çünkü biz insanız… Yaşam koşulları ne denli değişirse değişsin güzele hayranız, zaman zaman dengesizliklerimiz, ilginç tavırlarımız, hareketli bir müzik eşliğinde oynayasımız vardır. Birbirimize karşı bu kadar kin neden o zaman, bu denli benziyorken? Bir ırk bir diğerinle, baba oğulla, anne kızıyla, komşu komşusuyla, karısı kocasıyla neden bu kadar çatışmalı? Bizi diğerlerinden farklı kılan nedir, bütün duygularımız aynıyken?

Artık çoğunuz benim bir öğretmen olduğumu ve köyde görev yaptığımı biliyor. Size burada tecrübe edindiğim ve hayatlarımızın tam göbeğinde olan ama konuşmaktan çekindiğimiz bir konuyu dile getirmek istedim. Bulunduğum okulda öğretmen eksikliği yüzünden birçok derse girme imkânı buldum. Din kültürü dersi de bunlardan bir tanesi. Bu dersi alırken hem çok sevindim hem de birçok kuşkum oldu. Daha sonra derslere devam ettikçe ve tabii buradaki yaşam koşullarını tanımaya başladıkça bu dersin buradaki öğrencilerim için çok güzel bir vesile olduğunu anladım. Aile yapısı olarak kadın ve kızların kardeşten bile sayılmadığı ataerkil(baskın) bir köy burası. Çocuklar da doğdukları bölgenin şartlarına göre yetiştiriliyor. Bunu değiştirmeye kalkmak birçok kişi için, öğretmenler dâhil, hayalperestlikti. Ama bütün şu sahip olduğumuz teknolojik ve bilimsel gelişmeler de aslında birer hayal değil miydi? Bu düşünceyle yola çıkarak kimseye aldırış etmedim alaylarına bile.
Öğrencilere elimden geldiğince konular elverdikçe, insan olmanın güzelliklerini ve sorumluluklarını anlatmaya çalıştım. Bir öğrenci anlasa bile bir şeyler değişecekti burada. Ve bu yörede kişilerin hayatlarının bir parçası olan anormal yaşantıları konu olarak seçtim ve öğrencilerime ödev olarak verdim. Bu konulardan bir tanesi de kadın-erkek eşitliğiydi. Teraziyi dengede tutmam gerekiyordu... Amacım buradaki özellikle erkek öğrencilere kadınların ve kızların da insan olduğunu kızlara ise kendilerinin ne kadar değerli olduğunu öğretmekti. Birçoğunun dersteki katılımı bana umut vermekte. Öğrencilerimin ödevlerini okurken aralarından birininki dikkatimi çekti ve bunu sizlerle paylaşmak istedim. Yazılanlar ne kadar dehşet verici olsa da bulunduğu ortamı sorguluyor olması hoşuma gitti. Umarım beğenirsiniz...(Cümleleri olduğu gibi yazacağım, orijinal haliyle)

“KADIN VE ERKEK EŞİTLİĞİ
Kadın ve erkek eşitliği bütün insanlar yani kadın ve erkek için önemlidir. Bizim köyde kadınlar hep arka plandadır kadınlar buradaki erkekler için önemsizdir burada yaşayan bütün kadınlar kocalarından dayak yemiştir. Kadın hak burada hiçe sayıyorlar. Bu köyde bir kız baskıdan sürekli çalışmakta ve sevdiği biriyle evlenmek isterse babası istemediği zaman kaçarlar ve köyde onlar için söylemedikleri söz bırakmazlar.
Oysa peygamber efendimiz demiştir ki “kadınların ve erkeklerin birbirlerine karşı hak ve sorumlulukları vardır” diye buyurmuştur ama bunlar buradakiler için önemsizdir kızların yani bazıları para karşılığında satarlar. Burada kadınlar ve genç kızlar hiç boş durmazlar.
Niye diye soruyorsanız? Çünkü kızların benim yaşımdan itibaren çeyizi hazırlanır ve ben bundan nefret ediyorum. Buradaki bütün erkekler bir sürü oğulları olsun isterler hiç kız çocuğunu sevmezler. Çünkü hep erkek çocuk isterler bir keresinde annem bana dediki. Sen bir gün evlenip gideceksin oysa erkek kardeşin burada kalacak dedi. Ve benim çok ağırıma gitti bazı erkekler bodruma, istanbula gidip paralarını kazanıp gelirler ve kadınlar ya bir parça elbiseler getirirler yada hiçbir şey getirmezler. Kadınlar çocuk –yapmadıkları- zaman döverler, azarlarlar. Kadın eşitliği diye bir şey yok bu köylerde.”
Özlem D.(12)
Yaşadığımız yer ister İzmir ister Van olsun. Burada yaşanılan olayların birçoğunu farklı şekiller de yaşamıyor muyuz? Yaratılanların en mükemmeli olarak hepimizin aslında birimiz olduğunu ne zaman öğreneceğiz? Ya da hayatın önümüze getirdiği her yaşantının bunu öğretmeye çalıştığını ne zaman fark edeceğiz? İnsan olduğumuzu unutmamak dileğiyle…
Sevgilerimle,AHU.

Resim:abandonimage.blog'dan alıntı.
Devamı Buradan ...>>

DENİZLERİN KUMU ADEDİNCE MUTLULUK

Vatan Gazetesinin bir haberinde; "Denver kentinde yaşayan 33 yaşındaki 9 aylık hamile kadın kalp krizi geçirdi ve hastaneye kaldırılan Tracy kurtarılamadı.Doktorlar 1.5 saat süren operasyon sonrası bebeği kurtardıkları anda anne de gittiği yoldan geri dönüp gözlerini bu Dünyaya yeniden açtı."yazıyordu. Sabah sabah bu haberle umutlandım duygulandım... Tanrı'nın mucizelerine bir kez daha gönülden inandım...Yeni yılda tükendi sandığım tüm umutlarımızın, biten yaşam amacımızın, gönül huzuru, sınırsız sevinç ve coşkumuzun yeniden hayata dönüp bizleri şefkatli kollarında sarmalayacağı mesajını (bu haberle)aldım.

Güzel dostlarımız: Güzel şeyler dileyelim herşey güzel olsun.
Sufi saja ekibi olarak: Denizlerin kumu adedince mutluluk ve neşe...
Ağaçların yaprakları adedince başarı ve sağlık...
Yaratılmış tüm varlıklar adedince AŞK olsun gönüllerimizde dileriz...
Kocaman sevgilerimizle.

Her 365 günde bir, bu videoyu yayınlamak sufi saja ekibinin âdeti oldu.Tekrar sevgilerimizle.
Devamı Buradan ...>>

SAKIN HA ÇİZMEYİ AŞMA

Ünlü bir bir ressam açmış ülkesinde bir sergi,
Salonun duvarlarına asmış son yaptığı tüm resimleri.
Resimlerden birinin önünde durmuş bir kişi;
Uzun uzun incelemiş, seyretmiş bu güzel resmi.
Kafa sallamış yakından uzaktan ciddi ciddi.
Beğenmediğini sanki ifade eder gibi...
Bu durum ilgisini çekmiş ressamın:
Usulca yanına gelmiş adamın,
"Bu Tablo ile çok ilgilendiniz
Var mıdır bir söyleyeceğiniz?"
"Evet" demiş adam, ciddi ciddi.
"Hataları gördüm askerin çizmesindeki!"
"Nasıl anladınız işiniz bu mudur ki?"
"Ben kunduracıyım, namı-diğer adım: çizmeci!"
Ressam eğilmiş saygıyla almış boyasını fırçasını
Düzeltmiş adamın söylediği gibi çizmenin kıvrımlarını.
Bakmış ki resim böyle daha güzel olmuş,
Teşekkür edip, değerlendirmiş adamın önerisini.
Neden sonra ressam bir bakmış, adam hala orada,
Bakmakta resmin üst kısmına uzun uzadıya.
Yaklaşmış ressam, sormuş yine adama.
Adam sıralamış tenkitlerini kemeri şöyle yakası böyle diye
Ressam dayanamamış bu bilmişliğe:
"Bak dostum!" demiş, bu adamcağıza,
"Sen kunduracısın “sakın ha çizmeden yukarıya aşma.”
Elimizi verdik diye de sakın ha kolumuzu kapma."

Bir deyimden derleyen:Tontini.
Devamı Buradan ...>>

KOZMİK ODAYA BİLE GİRMİŞ GİRENLER, SANA NE BE MİDEM

Hiçbir şeyden çekmedim, sevgili midem senden çektiğim kadar. Ağız tadıyla gözyaşı dökemedim senin yüzünden.
Ağlayan bir çocuğun başını okşamamdan, koca dayağı yemiş kadını teselli etmemden, sevgilisinden ayrılan aşığı avutmamdan sana ne?
Ne zaman yüreğim bir şeyler için yansa; and içmişsin sanki o acımı bastırmaya yönünü ve adresini değiştirmeye. Ömrüm boyu ben önemliyim deyip durdun zaten.
Ey sevgili İkinci beynim,yüce midem;

Benden, yüreğimden, aklımdan, fikrimden, vicdanımdan önce her şeye her zaman en çok sen üzülüp tepkileri önce sen verdin. İçime öküz kaçmış gibi böğürdün, yandın, zehirli sular salgıladın, tepindin, grev ilan ettin durdun karın boşluğumda. Gözyaşlarımın usul usul sessizce akmasına, bir gün bile izin vermedin. Haber kanallarını can kulağıyla sen dinleyip içimden beni tepikledin, bombalar patlattın kozmik odamda, gözle görülür şekilde şiştin ve sonrası malum bööööğ!
"-Neymiş?"
A kişisi yalan söylüyormuş, B kişisi dalavereleriyle ülkeyi sömürüyormuş, gaflet ve delalet içindekiler karış karış güzel ülkemi satıyormuş, insanlar suçu ispat edilmeden hapislerde çürüyormuş, kozmik odaya bile girmiş girenler… Sana ne be midem! Duyma dinleme istersen! Mutlu mesutken kelebekler gibi sessiz kanat çırparsın da, ufacık bir teessürde o kanatlarının demir zırhlar gibi gıcırdaması neden? Seni her daim mutlu kılamam ki. En güzel yemekleri sana gönderip,duvarların en güzel içkilerle sıvanırken hiç sesin çıkmıyor ama! Seni ben hep allayıp pullayamam, gelin kız gibi okşayıp başköşelere nazla niyazla oturtamam ki! Gel de benden öğren artık bu hayatın gerçeklerini de beni biraz akışa bırak. Sus ve dinle oracıkta uslu bir çocuk gibi olanları. Sen oradan bayrak kaldırıp her yanlışa isyan ediyorsun, beden ülkemde fırtınalar koparabiliyorsun da, ben ne yapabiliyorum ki? Çaresiz böğürüp, acıyla kıvranıp, susmaktan başka.
Devamı Buradan ...>>

YENİ RAKIDAN DUYGUSAL REKLAM

Kaybetmeden anlamalı insan sevdiklerinin değerini... Üç günlük dünyada takılmamalı zamanın yarattığı anlamsızlıklara... Sevgi suyunu dökmeli, içimizde zaman zaman çıkan sevgisizlik yangınlarına... Elindekinin kıymetini; Onu kaybetmeden anlamalı; kadir-kıymet bilmeli, kalp kırmamalı bir yolcu misali, çıkmadan bu iki kapılı HAN-dan...