YARATICININ MAVİ BOYASI MI BİTTİ? - SUFİ SAJA

.

"Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur."Kemal ATATÜRK .

28 Eylül 2009 Pazartesi

YARATICININ MAVİ BOYASI MI BİTTİ?


“Evren Tabloma” mavi ve lacivertten fon yapacağım. Kırmızı, mor, sarı, beyaz, turuncu ise; tüm çiçeklere dağılsın. Yeşil de; ağaçlara çimenlere dağlara dağıla… SİYAH ise tek parça örtü olup örtsün hem beyazı ve diğer renklerimi, gözkapaklarının örttüğü gözlerin ardındaki karanlıklar gibi.
Beyazla maviyi karıştırdım boyadım boydan boya tuvalimi. Birbirine soktum denizle gökyüzünün maviliklerini. Arada bir fırçamda kalan beyazlarla bulut, arada bir denizin dalgalarına beyaz, oldu köpük. Ufka şöyle bir kavisli çizik attım, gemilerin en son direkleri gözüksün de; insanlar anlasınlar dünyanın yuvarlak olduğunu, “gemilerin gövdesinin önceden kayboluşundan” diye.

Çark-ı felek, mavi mine, mavi kardelen, unutma beni, zambak gibi nadir çiçeklere de mavi boya ayırdım bir yerlerde daha sonra kullanmak üzere. Üzerlerine yaldız attım; Güneş Ay ve yıldızları boyadıktan sonra. Ateşin rengini de çizdim alev alev az kırmızı sarı ve turuncuyla.Daha sonra arta kalan kırmızılarımı sakladım, insan alıp da bu rengi dünyayı kızıla boyamasın diye. Sonra yaratılacak tüm canlılara değişik renkler gerekti, karıştırdım beyazı, az kırmızıyı, sarıyı değişik tonlarda çizdim insanoğlunu. Hayvanların çoğuna tüy çizdim ince fırçalarımla, toprağın rengine buladım onları da. Yeşili oluşturmak için bazen sarı ve maviden de karışım yaptım bazı gözlere de fırçaların ucunda kalan artıkları kullandım. Her şeyin fonuna ben maviyi çizdim, Onun için de tuvalimde kalmadı mavi rengim.

İnsanoğlu hışşşt uyan: Kırmızı rengimi benden neden izinsiz aldın? İşte bundan dolayı oluştu maviye olan özlemin ve tutkun!

Güzelyalı sahil boyunda yürürken bir gün gönlümdeki "ölüm ve öldürmelere" isyan duygularıyla sordum yaratıcıya; "mavi rengin mi kalmadı insanların eline kan ve ölümü verdin?" diye. Gelen cevap yukarıdaki yazıydı işte.Sevgilerimle.

Resim:www.artbywicks.com'dan alıntı.

8 yorum:

etki alanı dedi ki...

'Benim damarlarım kırmızı sandığım mavi renklı kanla dolu',diyecek kadar mavi aşığıyım...Hem de her tonuna...
Ne kadar güzel bir anlatım bu...
Nasıl özlemişim anlatımlarını...Müsadenle diğer yazılarına akıyorum...
TüTü

Belgin dedi ki...

Maviler tükenmesin...

Ateş Böceği dedi ki...

Maviiii en çok sevdiğim renktir ve en çok hayranlık duyduğum..

Bitmesin tabikide hırslarımızdan arındığımız gün mavilikler yeniden başlayacak hükmünü sürmeye bence..

beenmaya dedi ki...

mavi umuttur ve belki de bu yüzden hiç tükenmemeli hiç...

Ela'dan Mektuplar dedi ki...

Ben isterim o tablodan hem aklımdaki hem gönlümdeki hemde dünyadaki bütün kırmızıları mavi yapmak için. Kırmızılarım mavi olunca da bir başkasına veririm bir ucundan başlar mavileşiriz.
Mavilim mavişelim tenhada buluşalım mavilim ;)

Unknown dedi ki...

huzurun evi mavi...
dinginliğin...
sonsuzluğun...
eline sağlık, aklına, fikrine, ruhuna :)

sadeceselin dedi ki...

renklere olan aşkımdan ben düşman değilim kırmızıya aslında. Ölümde korkutmaz beni hiç. Yeter ki sonunda "Aşk"ıma varayım. Ama öldürmeye dokundurduğunda o güzel kalemini, evet bitsin kırmızılar ve maviler saçılsın gökyüzünden ellere. Bizim ellerimiz hep yukarıya dönük, her gün alıyoruz mavileri yüreğimize... Peki o insanlar? Onların elinde neler var ki her gün yağan o yoğun mavilikleri toplayamıyor. Oysa o kadar bolluk içinde.

Sevgi yüreğinizden taşsın.
Sevgi ve ışıkla

sufi dedi ki...

Güzel dostlarım;

Huzurun rengi mavi, kırmızıyı da damarlarımızın içine saklamış HADİ.
Kırmızı gül de sevilir nedense!
Akan kanlardan TOPRAK şikayetçi.

Buluşalım maviliklerde ellerimizde kırmızı güllerle ve sevgilerimizle.