Okuyup ağlarsın, üzülürsün diye yazamadım çok zamandır...Biliyor musun, gideceğini düşündüğümü sanırsın, iyileşeceğinden süphem var zannedersin diye sarılamadım bile doya doya son ayrılışımızda. Seni geldiğimde tekrar bulamayacağıma inanırsam öyle olur diye kendi düşüncelerimden bile korktum zaman zaman...Vedalaşmak istemedim hiç. Ne düşünürsek onu çağırırız ya. Korktummmm, düşünmedim...Çok ağlamamaya çalıştım yanında, belki fazlasıyla güldüm, sırf içimdeki fırtınaları görme, güçsüzlüğüme üzülüp dert etme diye...Sen hep bizim dertelerimizi dert edindin ya kendine...Sedece bu kadarını yapabildim işte annemmm...Gerçek hallerimi, bilmiyorum ne denli başarılı olabildim ama, hep sakladım senden...Ellerini tutup "n'oluuurrr gitmeeee" diye bağıramamak, gidersen bana, bize olacakları sana açık açık anlatamamak...Hıçkıra hıçkıra ağlayamamak, sensiz hep yarım kalacağımızı sana söyleyememek...
Birkaç defa yazmayı düşündüm uzun uzun...Çok beğenirsin ya yazılarımı hafif komik, yarı ağlak...Onu da yapamadım...Bu sefer çok ağlarsın, belki de sana seni eksik anlatırım diye vazgeçtim...Bıraktım sonra istediklerini yapmaya çalıştım kendimce...Anlatamadığım herşeyi çok iyi bildiğini bilmenin verdiği rahatlıkla birazda...
Sevdiğin yemekleri yapmaya giriştim, sevdiğin hallere büründüm, beğendiğin hikayeleri anlattım...Güldürmeye çalıştım seni, sevdiğin gibi olmaya özen gösterdim, hep olmamı istediğin gibi...Sadece bu kadarını yapabildim işte annemmmm...Sadece bu.
Zaman aktı sonra, bir yıl değil bir gündü sanki... Ama sana bir ömür...Biliyorum senin beklediğin gündü o gün, benimse kaçtığım, düşünmekten bile korktuğum...Şimdiye kadar yaşadığım en acı gün, en uzun gece. Boşluk...Sonrası hayal, sonrası kabus, sonrası gerçek!!!
Gözlerimle gördüm Tontişimmmmm, insanların hayatlarına nasıl güzel dokunmuşsun kulaklarımla işittim...Sadece benim hayatıma değil, bizim değil, kendi ailenin değil, herkesin, çiçeklerin, böceklerin, kuşların, ağaçların, denizin, bir sürü şehrin.... Anladımmm "kutsal bir görevli" olduğunu..."Gerçekten nasıl sevilir, nasıl iyi anne olunur, kaynanalık nasıl hiç becerilemez, nasıl iyi babanne olunur, nasıl başı sıkışılınca ilk aranılacak olunur,en iyi arkadaş olmanın sırları, gerçek aşk nedir, içimizdeki çocuğu nasıl dışarı çıkarabiliriz?"... daha yüzlercesini öğretmeye geldiğini anladımmm...Ve ne yazık ki görevini erken tamamladığını...
Asla -di'li geçmiş zaman kullanmıycam sana yazarken çünkü hep varsın, sen de biliyorsun. Bizim için, biz varoldukça varsın. Benim huzurum, kutsalım, sihirlim, canımsınnn...Beni, bizi gördüğünü, duyduğunu çok iyi biliyorum. Bana hep pembe güllerle kuvvet yolladığını da...Binlerce teşekkürler sana...Gittiğin yerlerde mis gibisin, gül gibisin onu da biliyorum. Bilemediğim tek şey, o güzel yüzünün ve yumuşacık sesinin yokluğuna nasıl alışacak olduğumuz...
Merak etme senden görevi devraldık...Heryerde senin gibi düşünmeye, senin gibi dokunmaya, "sen olsaydın ne yapardın" onu anlamaya çalışarak önümüze bakmaya çabalıyoruz şimdi...Asla senin kadar olamasakta, sonuna kadar bıraktıklarını, anlattıklarını, öğrettiklerini uygulamaya, yeni insanları aktarmaya, torunlarına anlatmaya çalışarak atlatıcaz bu zor günleri...Hepimiz, bütün ailen içimizdeki Tontini'ti dışarıya çıkararak yaşatacak seni . En doğrusunu yapacak böylece...Sevgiyle kesişen her yolda buluşacağız, kaldırılan her kadehte, dinlenilen her güzel müzikte, koklanılan bir çiçekte, kulaklarımıza taktığımız her gülde, omzuna dokunduğumuz bir insanda, çiğ tanelerinde, limon ağacının kokusunda, denizde, gökten önümüze düşen kuş tüylerinde, Cemo'da, Umut'da, Ufuk'da, Efe'de, Hülya'da, Özge'de, Ela'da, Eren'de, Yasemin'de, Ege'de, Ata'da, İzmir'de, bütün sevdiklerinde, bloğunda, yol kardeşlerinde ve her ANNEler gününde buluşacağız ve sen onlarda hep yaşayacaksın Tontinimmm...Biliyorum sen de bunu istersin...
SÇS güzel gözlüm...SÇS.
ELa...
18 yorum:
Kucaklıyorum...
Canımsın Ela'cım,
sabrın sınırlarını bu denli içten aktarman beni ağlattı be gülüm.
O hepimizi görüyor ve hep bizimle.
Senin, Tontininin (benim can dostumun) anneler günü kutlu olsun.
Bu yazı beni mahvetti!
Annemin ellerini öpmeye gitmem lazım,ama bu şiş gözlerle gidemem ki!
Bu nasıl bir anlatımdır ki,içimde yığılan duygularımı gözyaşlarımla dökmeye başladım...
Ne mutlu bir anneymiş...
TüTü
ben her anneler gunu cok ıssız olurum
ve bu sefer
dun gece 4 u gecıyordu gözlerım kapandıgında
sabahsa
7
her anneler gunu bı yazı yazardım
hıc azalmayan ozlemıme
sımdı kocaman bı ozlem daha katıldı ona
o sıcacık sozlerıyle tesellı eden tontınım e bu ozlem
ela sana sarılıp
senınle bırlıkte onu cok sevdıgımı soylemek ıstıyorm
huzurla uyusunlar
Anneler günün kutlu olsun Ela cım
Tontinimin,
ona anne diyen tüm sevenlerinin, tüm annelerin ve anne adaylarının da Anneler günü kutlu olsun...
ahhh sevgili ela kardeşim..kardeşim diyorum çünkü sufim benim de annem..bana kızım dedi..ben de senin gibi hiç di li geçmiş zaman kullanmıyorum sufimle olan cümlelrde, çünkü yüreğime bir tohum koydu, hergün büyüyor bana nasıl sevilir, nasıl fedakar olunur gösteriyor oradan....en kötü hali ile bile telefondan öğütler verdi: kızım, o da allahın bir garibi dedi...canım sufim, sümbül saçlım, sen Aşksın.....seninle bir ailem oldu Tutsak abim, Ela, Sufi Cem...sevgili sufi cem içn telefonda söylediklerin.....sizi seviyorum, bugün kendime bir menekşe alacağım, ne renk olur bilmem belki sufimin saçlarına benzer rengi..ve adını sufi annem koyacağım. elacığım Onu sizler kadar tanıma fırsatı bulamadım belki ama onu tanımak ve anlamak için bir kucak yetiyor...yolunda yürüyorum sufim, sevdiklerinle beraber, ellerimi hiç bırakma.
Bu blog o günden beri her güncellendiğinde, galiba bir rüya gördüm , gerçek çıkmadı diyerek heyecanla geliyorum.
Çok şanslısınız nice nice güzellikler paylaşmışsınız...
Sevgilerimi gönderiyorum
Bu blogu kapatma Ela'cım. Her yeni postta heyecanlanıyorum. Sanki Sufi yanımızdaymış gibi...
Sevgili Ela ne güzel ifade etmişsin duygularını.Ben de senin, Sufi'mizin,ailenizdeki tüm güzel annelerin anneler gününü kutluyorum.İyi ki varsınız.Allahım sabır versin hepinize.Sevgilerimle.
Sevgili dostlar; Yazdığı her yazıdan sonra, kimler ne yorum yapmış diye sevinçle bakar, okur ve tek tek cevaplardı Tontini. Onun için büyük keyifti sizlerden gelen mesajları ayrı ayrı cevaplamak bu güne kadar genelde toplu cevaplar yazan ben artık teker teker cevaplıycam mesajlarınızı...Tıpkı Tontinim gibi. Her birinizi takip edeceğim. Belki onun kadar güzel dokunamam ama küçük mesajlar bırakacağım arasıra hepinize...Lütfen hatalarımı mazur görün ama...
Sevgili aysema; Sevgiyle sarılıyorum bende açtığınız kucağınıza...Sevgiler.
Sevgili Yaşamın kıyısında; Sabır değil selamet isteyin derdi hep bize Tontini. Allah hepimize selamet versin inşallah...Çok teşekkür ediyorum acınızı anlıyor ve paylaşıyorum. Anneler gününüzü kutluyor ellerinizden öpüyorum. Sevgiler...
Sevgili etki alanı; Bu yazıyı yazmak benim içinde hiç kolay olmadı. İnsan duyguları bu kadar yoğunken gerçekten çok zor yazıyormuş...Hissettiklerimi aktarmak için biraz ağlattım sizi ama başka bir yolum da yoktu...Evet çok mutlu bir anneydi, biz de pnun sayesinde çok mutlu çocuklar...Sizde güzel annenizin yanına gidince benim yerime de öpün lütfen. Kızını ağlattığımız için affetsin...Çok sağolun. Kocaman sevgiler...
Sevgili öykü; Bu anneler gününden sonra ben de aynı duyguları yaşıycam galiba...Issız...
Tontininin sürekli bahsettiği, sevdiği kişilerdensin sen, inan şimdi sana kocaman sarılıyorum ve özlemini paylaşıyorum...Ben de onu çok seviyorum...Kucak kucak sevgi yolluyorum sana.Sağol canımmmm...
Sevgili tutsak, Bizden çok daha uzun yıllar yanyana, omuz omuzaymışsınız ya...Çok şanslıymışsın dayıcım.Çok teşekkür ederim sana...İyi ki varsın...
Sevgili guguk kuşu; Evet ben de senin bir kardeşinim artık. Tontinimizin yüreğine koyduğu o güzel tohum umarım çok kısa zamanda yeşerip yeni filizler verir ve etrafına güzellikler saçar...Şimdi aynı senin gibi O'nun evinden aldığım menekşeleri çoğaltıp, yetiştiriyorum bende...Bir gün buluşur, onları da buluşturuz inşallah...Çok teşekkür ediyorum ve sevgilerimi yolluyorum...
Sevgili Elif'in terazisi; Nasıl isterdik bir rüya olmasını...Her sabah bu gerçekle uyanmak çok zor ama paylaştıkça dindireceğiz acımızı inşallah...Sevgilerle...
Sevgili Hayat İzlerim; Bloğu kapatmak hiç aklımızdan geçmedi zaten merak etmeyin. Hep yanımızda ya okusun diye güzelimiz yazıcaz biz...Onun gibi yazamasamda, bir süre hep onu yazacak olsamda sizler okuyacaksınız bıkmadan biliyorum. O yüzden hepinize çok teşekkür edeiyorum...Sevgiler...
Sevgili KAMİKAZE;Çok teşekkür ediyorum hepinize. Hislerim biraz olsun paylaşmak bana da çok iyi geldi.Sağolun...
Bütün annelerin gününü kutluyorum. Sıkı sıkı sarılın onlara...Herkes annesine sarılsın ve onu çok sevdiğini söylesin lütfen...
Sevgiler kucak dolusu...
Tedavisinden aslında umut olmadığını bildiğim halde hiç ayrılmayacakmışız gibi davranmaya o kadar şartlamıştım ki kendimi ben de babacığıma doya doya sarılıp, öpüp okşayamadan veda ettim. İçinde kopan fırtınayı inan tahmin edebiliyorum, çokca sabır diliyorum :(
Sufi benim için bir su damlası, ferahlatan, huzur veren, hafif ve sıcak dokunuşuyla insanı mutlu eden. Yüreğinde sevgiye bu kadar çok yer olan birinin, varolmuş olduğunu bilmek bile beni ümitlendiriyor. Ruhu huzur dolsun...
Sevgili Sokak Kedisi; benzer durumu yaşayan o kadar çok insan var ki...Hepimizin acısı ortak aslında. Gidenler huzura kavuşurken, bizler kara bir delikte yuvarlanmaya başlıyoruz...Bir süre sonra aydınlık kendiliğinden çıkıveriyor bir yerlerden...Acı, özleme dönüşüyor...Dönüşüyormuş...
Böyle güzel yorumlar okudukça, Tontinim çok mutlu oluyor biliyorum. Hiç bir şeyi boşuna yapmamış o. Saatlerce bilgisayar başında geçirdiği zamanlarda meğer ne kapler kazanmış...Hepiniz canımsınız...İyi ki yapmış herşeyi. Yaptığı herşeyi iyi yapmış!!!
Teşekkürler...
bir gün yazısını olurum umudum var hala inanamıyorum ben ki sizler için durum ateş düştüğü yer gibidir eminim...
sabırlar diliyorum tekrar tekrar
sözün bittiği yer de bu konu işte ne denir ki dualarımda Tontinim...
ah sevgili Ela ne mutlu sizlere, hepinize diyebiliyorum ne şanslı bir ailesiniz sahip olduklarınızla, birbirinizin varlığıyla...
ve yine ne mutlu bana ki ben de görebildim, sımsıkı sarılabildim sufi cana...
Sevgili Funda; Ben de bekliyorum hergün arayacak diye...Zaten aramadıkça fark ediyorum gittiğini. Sonra bakıyorum hep var...Böyle garip bir durum işte...Hepinizin duaları kabul olsun...
Sevgili beenmaya; canımmmm, biliyorum çok şanslıyız ama biraz daha sürseydiii :(
Biliyor musun? Sizlerde onun şanşlarındansınız.Gerçekten önem verdiklerinden...
Hepiniz iyi ki varsınız...Sevgiler kocaman...
Sevgili Ela, ne kadar çok üzülsen de böyle bir annenin kızı olmaktan bir o kadar huzurlu, gururlu olduğunu hissediyorum. Çok tatlıydı Sufimiz, Allah onu daha çok sevmiş, onun bu dünyadaki güzel titreşimleri hala sürüyor ne güzel...
Sevgili sesiber; Aynen öyle...Hep de duyucam...Onun kızı olmaktan, sevdiği yemekleri oğluşuna yapıyor olmaktan, güzel torununa bakıyor, büyütüyor olmaktan, kalbimde o varken yaptığım herşeyden sonuna kadar gurur duyucam...Onunla hep gurur duyucam, huzur duyucam.
Sevgiler...
Yorum Gönder