SUFİ SAJA

İnsanoğlu “yaradılış efsanesini” yaratıldığından bu yana hep sorgulaya gelmiştir. Nereden geldim, nereye gidiyorum diye?

Ateş; nasıl havaya, hava suya, su toprağa, toprak ateşe dönüşüyorsa ilk maddeyi bulmak için ne yapmamız gerek? Bu çokluk içindeki tekliğin sırrını çözebilmek için, zihin laboratuarımızda kendimizi arıtıp damıtmakla, Öze kavuşmak mümkün mü acaba? Nasıl? Gibi soruları sormuşuzdur kendimize hep.
İşin sırrını çözmüş Bilge lerin dediği gibi“aşağıdaki yukarıdaki, yukarıdaki de aşağıdaki gibi”yse, İnsan “âlem-i Kübra” büyük âlem ise, zahir batının aynıysa, evren ve insan ikiz kardeşse; elimizde bir yol haritası bir formül var demektir. Bir yerden başlayıp yola çıkmamız gerekir.

Asırlardır Felsefe taşını arayan simyacıların; CIVA SÜLFÜR ve TUZ’un BİLİNCİni önce ayrıştırıp sonra birleştirerek potalar, deney tüpleri ve imbiklerin üzerine eğilerek ilk maddeyi; hayat iksiri kırmızı sıvıyı arayışları gibi kendi içimizi (arzın merkezini) ziyaret ederek felsefe taşını (bilgeliği) içimizdeki o en derinde bulabileceğimize İNANMAKla yola başlamak gerek belki de. Tao’cu rahip Chang Tao-Ling’in (M.Ö)ömrünü saf erdemlere ulaşmak ve yüce fikirler üretmeye adamış ilk kişi olduğu söylenmekte. Daha önceleri Zerdüşt var benim hatırladığım. Daha sonra da gerçeği bulanlar “sırdır” diye söyleyememiş. Bulamayanlar ve hiç aramayanlar da Kaf dağının ardındaki Simurg kuşuna (Zümrüd-ü Ankaya) ulaşamayan kuşlar gibi yollarda dökülüp kalmışlardır bizim gibi işte.

En başta var olmayan kendi bağımsız varlığımız, var olmamasına rağmen BENi VAR gösterir ya. Sonra da Ben varım düşüncesiyle HAKdan ayrı bir varlığımız varmış zannıyla bedene dönük bir yaşama gireriz. İsteklerimiz arzularımız bedenimize ve birimsel yapımıza zevk verecek şeylerdir. Çokluk içinde böylece sürüklenip gideriz yargılarımızla, tercihlerimizle ve cüzi aklımızla. Varsaydığımız bu hayali varlığımızı ne zaman TEKliğe teslim edersek işte o zaman TEKliğe girer vahdaniyeti anlayıp idrak eder hisseder ve yaşarız. Yani ÖLMEDEN EVVEL ÖLÜRÜZ. Küllerimizden doğumumuz işte o zaman gerçekleşir. Firavun gibi “Enel ALLAH” Ben Allahım diyeceğimize Hallac-ı Mansur gibi “Enel HAK” deriz.

Musa Firavunu Allah’ın tekliğine ve birliğine davet ettiğinde,: Şuara suresi:29- Firavun “benden başkasını ilah tutarsan and olsun seni zindana kapatılmışlardan ederim” demişti.Bunun Üzerine Firavun kendi sihirbazlarıyla Musa’nın yarışmasını istedi. Bu adamlar ülkenin en tanınmış bilginleriydi. Kimya, simya fizik gibi bilimleri kullanarak illüzyon yapıyorlardı. İçine CIVA doldurulmuş deriden değneklerini güneşin altında ısınmış platforma koyarak hareket eden canlı görüntüsüne sokuyorlardı. Yarışma başlayınca Şuara suresi:
43 - Musa onlara "Atın, ne atacaksanız" dedi.
44 - Bunun üzerine iplerini ve değneklerini attılar ve "Firavun'un kudreti hakkı için şüphesiz elbette bizler galip geleceğiz" dediler.
45 - Ardından Musa asâsını attı; bir de ne görsünler, onların uydurduklarını yutuyor!
46 - Sihirbazlar derhal secdeye kapandılar.
47 - "İman ettik, dediler, Âlemlerin Rabbine "
48 - "Musa ve Harun'un Rabbine!" dediler ama BENlik içindeki firavun Allah’ın tekliğine BİRliğine yine de iman etmedi.
Firavun gibi “benim malım benim fikrim, benim çoluğum çocuğum karım kocam kızım, param pulum “ demeyeceğimiz günlere kavuşmak dileğiyle.
Sevgilerimle.

resim:www.nachtkabarett.com'dan